بررسی الگوی گسترش کالبدی-فضایی شهرهای اقماری پیرامون کلان شهرها با مدل آنتروپی شانون و مدل هلدرن(مطالعه موردی روستا شهر مریانج)

در دهه های اخیر ، شهرنشینی بر شهرسازی مقدم شده و رشد شهری و توسعه فیزیکی شهرها به یکی از مهمترین مسائل تبدیل گشته است هرچند باید اذعان داشت در شکل توسعه کالبدی وفضایی شهرها بر اساس اندازه و جمعیت آنها تفاوت های عمده ای دیده می شود. هدف این تحقیق شناخت الگوی فیزیکی و نحوه گسترش روستا-شهرها در سال های اخیر است.این تحقیق تحقیقی کاربردی است.روش تحقیق استفاده شده از نوع مطالعه اسنادی است که در آن اسناد ساخت و ساز نواحی شهرداری مورد بررسی قرار گرفته شده است . محقق در این تحقیق به دنبال بررسی گسترش کالبدی-فضایی روستا-شهر مریانج است.در بررسی صورت گرفته با استفاده از مدل آنتروپی شانون و مدل هلدرن به تحلیل این موضوع پرداخته و به این نتیجه رسیدیم با توجه به اینکه مقدار آنتروپی شهر مریانج در سال ۱۳۸۵ برابر با ۰/۶۹۲۴ بوده است ، نزدیک بودن مقدار آنتروپی به مقدار حداکثر (۰/۶۹۳۱) نشانگر رشد پراکنده (اسپرال) گسترش فیزیکی شهر است . در حالی که مقدار آنتروپی در سال ۱۳۹۵ در این شهر برابر با ۱/۲۷۵۷ محاسبه شده است و این مقدار در حال فاصله گرفتن از مقدار حداکثر است، این امر نشان می دهد که طی ۵ سال اخیر رشد بدقواره و اسپرال شهر کاهش یافته است. اما در کل بر اساس برداشت های میدانی محقق این نتیجه حاصل شد که علی رغم کاهش وسعت شهر در طرح های پیشنهادی، میزان ساخت و ساز پراکنده در محدوده شهر افزایش پیدا کرد و شهر دارای رشدی بدقواره و اسپرال است.