مولفه های شادی در محیط از منظر روانشناسی مثبت گرا

در سال های اخیر حوزه ی روانشناسی شاهد ظهور رویکردی جدید، هرچند با سابقه ای کهن، به نام روانشناسی مثبت گرا بوده است که به جای پرداختن به آسیب ها یا اختلالات روانی، به ابعاد مثبت وجود آدمی نظر دارد. در این میان شادی مفهوم بنیادی این رویکرد محسوب می شود. آرام و شاد زیستن، علاوه بر اینکه یکی از نیازهای اساس روانی است، ضرورت اجتماعی نیز هست. در تعریف روانشناسانه ی شادی، می توان گفت شادی واکنش مثبتی است که در مواجهه با صحنه ها و رویدادهای رضایت بخش پدید می آیدو احساس خوشایندی است که بر اثر دستیابی به آنچه آرزو و انتظارش را داریم، پدیدار می گردد. در این پژوهش ابتدا روانشناسی مثبت گرا و تاثیر آن بر روانشناسی شادی بررسی شد. سپس با رویکرد کل نگر مولفه های شادی برشمرده شدند و فواید شادی در محیط مورد بحث قرار گرفتند. با استناد به ادعای پژوهش های پیشین در راستای امکان افزایش شادی در افراد از طریق مداخلات روانشناسانه ، نتیجه گرفته شد که با برقراری ارتباطی هدفمند بین محیط و علم روانشناسی میتوان میزان حس شادمانی در افراد را با تغییر و اصلاح محیط زندگی و اجتناب از موقعیت های مشکل زا و رفتارهای ناسازگار افزایش داد.