اجتماع پذیری در فضاهای باز شهری با تاکید بر نقش مکان سوم، مورد مطالعاتی: پارک لاله تهران

تراکم زیاد ساختمانها در مرکز کلانشهرها و هزینه ی بالای زمین در این مناطق سبب شده که به اهمیت وجود فضاهای باز شهری کمتر توجه شود . این فضاها، که در اصطلاح مکان سوم نامیده میشوند، در تعامل کامل با فضای ساخته شده بوده و درک روابط میان عناصر کالبدی را آسان تر میکند. مکانهایی که شهروندان فارغ از استرس زندگی روزمره در آن به تعاملات اجتماعی می پردازند . شرایط محیطی اولین و تاثیرگذارترین دلیل حضور افراد در یک مکان بوده و بعد از آن است که حضور شهروندان دوام پیدا می کند. پس لازم است با ارتقاء شاخصهای اجتماع پذیری زمینه را برای حضور افراد فراهم کنیم . بر اساس مطالعات صورت گرفته ۶ شاخصه ی خوانایی، امنیت، سرزندگی، جلوه های بصری، حس تعلق و عملکرد مهمترین عوامل تاثیرگذار بر اجتماع پذیری در نظر گرفته شد. در پیمایش انجام شده پرسشنامه ای با ۲۲ سوال طراحی و از ۳۷۰ نفر، شامل ۲۵۷ خانم و ۱۱۳ آقا از مراجعه کنندگان به پارک لاله، موزه ی هنرهای معاصر، موزه ی فرش، نمازخانه ی موزه ی فرش، بازارچه ی خیریه و نواحی اطراف آن پرسیده شد. اطلاعات گردآوری شده از طریق نرم افزار spss تحلیل شد. برای بررسی هریک از فرضیه های تحقیق آزمون تفاوت میانگین تی دو نمونه مستقل و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه به کار گرفته شد و همچنین از آزمون ضریب همبستگی پیرسون جهت بررسی میزان و شدت رابطه میان هریک از متغیرهای شاخص اجتماع پذیری در تحقیق حاضر استفاده شدهاست. نتایج حاکی از آن است که ارتباط معناداری بین هر یک از ۶ شاخصه ی ذکر شده با اجتماع پذیری وجود دارد و بر اساس نظرات شرکت کنندگان تاثیر گذارترین شاخصه های اجتماع پذیری در فضای باز شهری به ترتیب عبارتند از : (۱ خوانایی (۲ سرزندگی (۳ جلوه های بصری ( ۴ حس تعلق (۵ امنیت (۶ عملکرد .