نقش اقامتگاه های بومگردی در توسعه گردشگری قومی در زمان بحران: مطالعه موردی استان گیلان
محل انتشار: فصلنامه جامعه، فرهنگ و رسانه، دوره: 9، شماره: 34
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 363
فایل این مقاله در 31 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SCM-9-34_001
تاریخ نمایه سازی: 19 مرداد 1400
چکیده مقاله:
پاندمی کرونا در کوتاه ترین زمان تاثیرات گسترده و درازمدتی را بر زیست میلیاردها نفر در جهان گذاشته است. صنعت گردشگری یکی از مهمترین و بزرگترین کسب و کار آسیب دیده و زخمی در این فرایند بود و با توجه به سطح بسیار بالای کنش های انسانی جزو اولین صنایعی بود که تعطیلی را تجربه و آخرین صنعتی بود که به تدریج بازگشایی شد این پژوهش با رویکردی انسان شناختی و با نگاهی حساس به جنسیت به دنبال پاسخگویی به این پرسش است که دلالتهای پاندمی کرونا در اکوتوریسم (به طور خاص اقامتگاه های بومگردی) چه بوده و مسئولیت اجتماعی سازمان دردوران رکود ناشی از شیوع ویروس با چه مکانیسم هایی بازنمایی و عملیاتی شده استبه منظوربه دست آوردن دادههای این پژوهش معنامحور و کیفی از تکنیک اتنوگرافی مجازی استفاده شده است. در این راستا مصاحبه نیمه ساختار یافته با مدیران ۱۵ اقامتگاه صورت گرفت و به منظور تدقیق یافته ها با مسئولین نهادهای ذیربط مصاحبه متخصص شده است.مدیران اقامتگاه های بومگردی مورد پژوهش در کنار دغدغه معاش، با اولویت قرار دادن شناساندن و ترویج شاخصه های فرهنگ و هنر بومی به بازنمایی فولکلور گیلان کمک شایانی مینمایند و فرایند یادگیری فرهنگی را در دوران تعطیلی ناشی از پاندمی کرونا به صورتی فربه تر در عرصه مجازی ادامه داده اند. به نظر می رسد مراکز بومگردی که بر مبنای مسئولیت اجتماعی سازمان عمل نمودند به صورت مستمر در سه بعد تصویرسازی ذهنی، درگیری عمیق ذهنی و تقویت وفاداری مشتریان به تولید محتوا در رسانه های مجازی اهتمام ورزیدند
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعیده سعیدی
عضو هیئت علمی گروه مطالعات زنان، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم