تحلیل چگونگی تاثیرپذیری اعتبار قراردادی از واقعیت تاملی بر نوع ارتباط اعتبار و واقعیت تجربی اجتماعی در حقوق

حقوق، ماهیتی اعتباری دارد؛ ماهیتی که از واقعیت تجربی و اجتماعی قابل تفکیک است. با ­این­حال، در صورتی می­توان به دوگانه اعتبار و واقعیت قائل بود که امر اعتباری را، مستقل از واقعیت بدانیم و آن دو را، دو ساحت متفاوت بنگریم. قرارداد نیز امری اعتباری است. آیا اصرار بر تفکیک آن از واقعیت ضرورت دارد؟ چه آثاری بر این استقلال مترتب است؟ اگر نتیجه استقلال قرارداد از واقعیت، استعلای اعتبار قراردادی بر واقعیت باشد، آیا بالضروره قرارداد عادلانه­ای را نتیجه خواهد داد؟ چالش­های تبعیت محض اعتبار قراردادی از واقعیت چیست؟ آیا در این صورت می­توان رای حقوق و به طور خاص قرارداد، کارکردی تحول گرا و تکاملی قائل بود؟ به نظر می­رسد، در صورتی می­توان اصل حاکمیت اراده را در کنار اصل انصاف و یا اصل نفی عسر و حرج داشت که رویکرد استعلایی و تبعیت محض را نفی کنیم و تنها بر تاثیرپذیری اعتبار قراردادی از واقعیت تاکید کنیم.