شناسایی سویه های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مقاوم به متی سیلین (MRSE)، مرتبط با شیوع مسمومیت غذایی در نمونه های بالینی

استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مقاوم به متی سیلین یک پاتوژن مهم است که باعث بیماری های عفونی که درمان آن ها بسیار مشکل است می شود. انتروتوکسین های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس با اثر بروی سلول های اپی تلیال روده می توانند باعث ایجاد مسمومیت غذایی در افراد شوند. هدف از این مطالعه، شناسایی سویه های MRSE مرتبط با شیوع مسمومیت غذایی در اصفهان می باشد. در یک بازه زمانی ۶ ماهه،۶۰ نمونه بالینی جهت جداسازی سویه های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مورد بررسی قرار گرفتند. پس از شناسایی جدایه ها، ایزوله های MRSE با روش PCR جداسازی شدند و سپس الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها با استفاده از روشKirby – Bauer تعیین شد. حضور ژن های انتروتوکسین sea، seb، sed و sei با روش PCR مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از ۶۰ نمونه مورد بررسی، ۴۵ ایزوله استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس جداسازی شد که ۳۰ جدایه (۶/۶۶ درصد) MRSE بودند. جدایه های MRSE بالاترین میزان مقاومت به پنی سیلین (۸۰ درصد) و سفوکسیتین (۶/۵۶ درصد) را نشان دادند، درحالی که کمترین مقاومت را به لووفلوکساسین (۳/۱۳ درصد) و ریفامپیسین (۶/۶ درصد) نشان دادند. علاوه براین شیوع فراوانی ژن های انتروتوکسین sea، seb، sed و sei در جدایه ها به ترتیب برابر با ۶۰ درصد، ۳/۶۳ درصد،۳/۱۳ درصد و ۶/۷۶ درصد بود. در این مطالعه درصد بالایی از سویه های MRSE، مقاوم به آنتی بیوتیک بودند و انتروتوکسین تولید کردند. با توجه به این که این توکسین ها سوپرآنتی ژن می باشند و می توانند عوارض عفونت های بالینی و بیمارستانی را شدیدتر نمایند، تشخیص و درمان سریع این عفونت ها ضروری می باشد