بررسی مقایسه ای جامعه پذیری فرزندان مادران شاغل و غیرشاغل

هدف این تحقیق، بررسی مقایسه جامعه پذیری بین فرزندان مادران شاغل و غیر شاغل می باشد. روش تحقیق پیمایشی و با روش نمونه گری خوشه ای از ۱۵۰ مادر شاغل و ۱۵۰ مادر غیرشاغل که بصورت تصادفی در شهر مشهد انجام گرفته است. برای روایی پرسشنامه از روایی صورت و رای پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. در این پژوهش فرضیات زیر مورد بررسی قرار گرفت: بین میزان مسئولیت پذیری، مشارکت پذیری، قدرت تصمیم گیری، نقش پذیری، توان ایجاد ارتباط، استقلال و عدم وابستگی و میزان اعتماد به نفس فرزندو اشتغال مادر رابطه است. برای تحلیل داده ها با توجه به عدم توزیع نرمال متغیر وابسته از آزمون یومن ویتنی استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که میزان مسئولیت پذیری، مشارکت جویی، نقش پذیری و استقلال، عدم وابستگی در فرزندان مادران شاغل بیشتر از مادران غیر شاغل می باشد و در میزان توان ایجاد ارتباط، قدرت تصمیم گیری و اعتماد به نفس تفاوتی میان فرزندان مادران شاغل و غیر شاغل نمی باشد.