ارزیابی روش های مقاوم سازی قاب خمشی فولادی موجود دارای افزایش طبقات

با توجه به تغییرات طرح های تفضیلی شهرها و امکان احداث ساختمان های بلند مرتبه، مالکین ساختمان های موجود و یا در حال ساخت، جهت بهره برداری از زمین خود اقدام به احداث طبقاتاضافی بر روی سازه ای اولیه می نمایند که با توجه به عدم انجام محاسبات اولیه این طبقات اضافی، این ساختمان ها به لحاظ رعایت شرایط ایمنی دچار مشکل می باشند،. با ابلاغ نشریه ۳۶۰ (دستور العمل بهسازی لرزه ای ساختمان های موجود) امکان بررسی سازه هایی که با ویرایش قدیم آیین نامه طراحی و اجرا شده اند به وجود آمده است، در همین راستا در این پژوهش یک سازه شش طبقه فولادی با قاب خمشی متوسط در دو جهت که با آیین نامه ۲۸۰۰ ویرایش سوم طراحی و اجرا گشته به عنوان سازه مبنا در نظر گرفته شده، که با افزایش طبقات مجددا طراحی نموده ایم مقاطع سازه ها پاسخگوی بارهای اضافی وارده ناشی از افزایش طبقات نیستند و نیاز به مقاوم سازی دارند. در سازه های دارای افزایش طبقات را با استفاده از دو روش بادبند همگرای فولادی و دیوار برشی فولادی مقاوم سازی نموده و بار دیگر سازه های مقاوم سازی شده را کنترل نمودیم. سطح عملکرد سازه در سیستم سازه ای قاب خمشی بدون مقاوم سازی با افزایش طبقات در آستانه فروریزش بوده که با افزودن بادبند فولادی به سطح عملکرد ایمنی جانی می رسد، دیوار برشی فولادی نیز سطح عملکرد سازه را به ایمنی جانی ارتقا می دهد که مبین مفید و موثر بودن هر دو روش برای مقاوم سازی سازه ها می باشد. میزان جذب نیرو در حالت دیوار برشی در مقایسه با روش بادبند همگرا بیشتر بوده ولی میزان جابجایی در حالت بادبند نسبت به دیوار برشی کمتر می باشد.