بررسی اثر عملیات کشاورزی بر نرخ نفوذپذیری آب در خاک (منطقه مورد مطالعه: حوضه آبخیز الشتر)

دستیابی به مدیریت صحیح آبیاری، ذخیره رطوبتی مطلوب خاک در مناطق خشک و نیمه خشک، عملکرد زراعی قابلقبول و سامانه پایدار در گرو مد نظر قرار دادن نفوذ پذیری است. شناخت کمی این پدیده، جلوگیری از تخریب اراضیو منابع آب و خاک را به همراه خواهد داشت. لذا هدف از این تحقیق مقایسه میزان نفوذ در اراضی دو کشت گندم وشبدر بود. در این تحقیق برای اندازه گیری نفوذ از استوانه های مضاف استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین و کمتریننفوذ تجمعی به ترتیب در کشت گندم و شبدر می باشد. علاوه بر این حداکثر سرعت نفوذ در کشت های گندم و شبدربه ترتیب برابر ۸۸/۸ و ۲۱/۶ سانتی متر برساعت بود. علاوه بر این سرعت نفوذ نهایی در کشت های گندم و شبدربه ترتیب برابر ۲۲/۸ و ۷/۲ سانتی متر برساعت به دست آمد. همچنین نفوذ تجمعی، متوسط سرعت نفوذ و شیب کاهشنفوذ در کشت گندم نسبت به کشت شبدر، بیشتر بود.