اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر ابراز وجود و عزت نفس دانش آموزان ابتدایی

مهارتهای زندگی، مهارتهای شخصی و اجتماعی است که افراد باید آنان را یاد بگیرند تا بتوانند در مورد خود و انسانهای دیگر و کل اجتماع به طور موثر و شایسته و مطمئن عمل نمایند. انتقاد مهم به تعلیم و تربیت رسمی این است که به برخی مهارتهای حرفه ای و ابزاری و تنها بر بعد شناختی (سواد) تمرکز کرده است و به دیگر ابعاد فکری و روانی و اجتماعی توجهی ندارد. از دیگر سو محققان نشان داده اند که مهارتهای زندگی میتواند به طور نظامدار و از طریق موقعیت های یادگیری غیررسمی یاد گرفته و تقویت شود. نظام آموزشی علاوه بر کارکردهای رسمی آموزش، باید در زمینه های آموزش مهارتهای زندگی به محصلان نیز ایفای نقش کند. لذا با توجه به نقش اساسی آموزش مهارتهای زندگی در جنبه های شخصی و اجتماعی افراد جامعه، لازم است که در این خصوص تحقیقات گسترده ای صورت گیرد. با توجه به هدف این پژوهش که به دنبال اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر ابراز وجود و عزت نفس دانش آموزان ابتدایی میباشد، از لحاظ هدف کاربردی میباشد. طرح این پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه مورد مطالعه پژوهش را کلیه دانش آموز ان ابتدایی شهر مریوان که در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ مشغول به تدریس هستند تشکیل داد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه ابراز وجود کمبریج (۱۹۹۸) بود که پایایی آن از طریق روش کودر ریچاردسون محاسبه شد که در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب ۰/۷۸ و ۰/۸۰ بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از معلمان مدرسه تایید شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای آماری کولموگرف اسمیرونوف، همبستگی پیرسون، آزمون t همبسته استفاده گردید. نتایج نشان داد، نمره ابراز وجود دانش آموز ان در پیش آزمون ۳۴/۵۰ بود که در پس آزمون به ۴۹/۳۰ افزایش یافته است و این افزایش از نظر آماری نیز معنادار میباشد .(p=۰/.۰۰۴) در واقع بین دانش آموزانی که روش مهارتهای زندگی را آموزش دیدهاند با دانش آموز انی که این آموزش را ندیده اند در میزان ابراز وجود و عزت نفس دانش آموز ان تفاوت معناداری وجود دارد.