مقایسه میزان اختلال در املای تقریری و تلفیقی با مبحث هنر در میان دانش آموزان تک زبانه و دو زبانه ساکن حاشیه شهر اهواز و مرکز شهرستان ایذه

بخش عمده ای از دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری نوشتن از نظر تحصیلی عقب تر از هم سن و سال های خود می باشند و معمولا با افت تحصیلی همراه است. هدف پژوهش حاضر مقایسه ی میزان اختلال در املاء تقریری و تلفیقی با هنر در دانش آموزان تک زبانه و دو زبانه می باشد . روش پژوهش حاضر میدانی و با طرح دو آزمون املاء تقریری و تلفیقی با هنر همراه است که این دو آزمون در یک روز و یکی پس از دیگری از دانش آموزان گرفته شده است؛ نمونه ی پژوهش شامل ۱۰۰ دانش آموز پایه ی اول دبستان می باشند که ۵۰ نفر از آن ها دو زبانه ( ساکن حاشیه ی شهر اهواز) و ۵۰ نفر دیگر از آنان تک زبانه ( ساکن شهرستان ایذه ) می باشند. نتایج نشان می دهد که دانش آموزان دوزبانه در املاء تلفیقی موفق تر از املاء تقریری عمل می کنند و دانش آموزان تک زبانه در هر دو املاء موفق عمل می کنند، دانش آموزان تک زبانه در املاء تقریری نسبت به دانش آموزان دوزبانه بهتر عمل می کنند ودانش آموزان دوزبانه در املاء تلفیقی با هنر به نسبت دانش آموزان تک زبانه بهتر عمل می کنند.