ارائه روشی نوین در جهت جلوگیری از آلودگی های آب تالاب ها در ایران

تالاب می تواند مواد غذایی، پوشش گیاهی و زیستگاه مناسبی برای انواع گونه های حیات وحش فراهم نماید. تالاب ها با اجرای مدیریت صحیح می توانند در افزایش سلامت محیط زیست، کاهش فرسایش و رسوب، حفظ زیستگاه، عرضه فرصت های تفریحی، کاهش آلودگی های زیست محیطی و به عنوان منبع آب برای اراضی کشاورزی بسیار موثر باشد . این در حالی است که تالاب های جهان به دلیل فعالیت های انسانی با نرخی فزاینده در حال از بین رفتن و تخریب شدن هستند و متعاقبا ، فواید حیاتی که به وسیله ی تالاب ها برای مردم فراهم می شود نیز در حال از بین رفتن است . فواید تالاب ها گسترده، بی نظیر و متنوع است، اما همه ی آنها در برنامه های مدیریتی تالاب ها در نظر گرفته نمی شوند. . بهترین روش برای جلو گیری از نابودی و تخریب تالاب ها برداشتن عوامل تنش و فشار از روی ویژگی های اکولوژیک آنهاست. اما در صورت عدم امکان مرمت بهترین راه حل برای بهبود تالاب خواهد بود. در ایران بیش از ۴۴ تالاب با اهمیت بین المللی شناسایی شده است که به گفته کارشناسان تغییرات کاربری اراضی تالاب، عدم رعایت حقابه طبیعی محیط های طبیعی از سوی مجریان مختلف طرح های آبی، عدم ملاحظات زیست محیطی در پروژه های عمران، ورودآلاینده های مختلف بیولوژیکی، شیمیایی و فیزیکی به محیط های تالابی، شکار و صید غیر مجاز، بی رویه و قاچاق، خشکسالی های پی در پی که قطعا بخشی از آن به دلیل تغییرات اقلیم در سطح جهانی است و بهره برداری بی رویه از منابع آبی زیر زمینی در اطراف تالاب ها منجر به تخریب شدید آنها شده است. فقدان منابع اطلاعاتی کافی، تجربه های کم مرمت اکولوژیک و مرمت تالاب ها درداخل کشور و فقدان برنامه ریزی، اصول و دستورالعمل های مناسب برای حفاظت، مرمت و بهره برداری خردمندانه از تالاب ها منجر به نپرداختن به مشکلات و عدم طرح پروژه هایی به منظور جلوگیری از نابودی آنهاست . یافتن راهکار و حل معضلات و مشکلات تالاب ها نیاز به اطلاعات علمی به روز و نگرش جدید در مدیریت (مدیریت اکوسیستمی نه مدیریت عنصری و بسته)، شیوه حفاظت جدید و استفاده از شاخص ها و معیارهای مدیریتی دارد تا این زیست بوم های شکننده ولی با ارزش اقتصادی و اجتماعی، علمی و تفریحی از ورطه نابودی نجات یابند.