بررسی رابطه بین هویت قومی با مشارکت سیاسی در ایران (مطالعه موردی:استان خوزستان)

بحث رابطه بین هویت قومی با مشارکت سیاسی از موضوعات مهم در تاریخ اندیشه سیاسی است و از مهم ترین خواسته های جوامعی است که در حال عبور به سبک جدیدی از زندگی سیاسی می باشند. مشارکت سیاسی با توجه به مصالح و منافع حاکمان دچار تغییرات مفهومی پی در پی شده و نگرش های مثبت و منفی زیادی در نتایج آن ابرازگردیده است. به همین جهت همراهی و همکاریشهروندان در گستره جغرافیایی قومی و هدایت آن به سمت هویت ملی شرایطی را ایجاد کرده است که امکان فعالیت افراد و اقوام در عرصه های گوناگون جامعه را فراهم و در نهایت ثبات سیاسی و توسعه یافتگی را در پی داشته است. استان خوزستان به جهت تنوع قومی و تفاوت های زبانی، فرهنگی که با بخش مرکزی کشور دارد و موقعیت خاص ژئوپلیتیکی این استان از جمله مناطقیاست که در طول تاریخ معاصر خود دچار تحولاتی شده، قومیت های مختلف ساکن آن هم در این تحولات نقش مهمی را ایفا کرده اند. اینکه قومی در مرکز کشور متمرکز شده یا در حاشیه قرار دارد دارای آثار یا تبعات متفاوتی می باشد. در این چنین کشورهایی یکپارچگی سیاسی بین عناصر تشکیل دهنده ملی و ایجاد همبستگی ملی یک امر ضروری و مهم تلقی می شود. در نتیجه پژوهشحاضر، به بررسی شیوه های مشارکت سیاسی قومیت های گوناگون استان خوزستان در تصمیم گیری های سیاسی کشور می پردازد. روش تحقیق در این پژوهش، به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت، توصیفی – تحلیلی است، که با بررسی اسناد، کتب و منابع و پژوهش های موجود، اقدام به گردآوری اطلاعات شده است، سپس با استفاده از نرم افزارهای سامانه اطلاعات جغرافیایی GIS وآماری ( SPSS ) به تجزیه و تحلیل فضایی میزان مشارکت اقوام در فرایند مشارکت سیاسی کشور و نیز کشف رفتار سیاسی قومیت ها، در ربع قرن حاضر برآمده است.