بهبود مدیریت منبع برای تعادل بار در شبکه های ابری مبتنی بر تئوری فازی و الگوریتم ذوب فلزات

زمان بندی منابع، یکی از مهم ترین کارهایی است که درسیستم های توزیع شده نظیر محیط ابر انجام می شود . برهمین مبنا اتخاذ روشی مناسب در زمان بندی می تواند امری مهم تلقی گردد . پویایی و ناهمگونی منابع در سیستم های توزیع شده باعث پیچیدگی زمان بندی وظایف می شود . مصرف کنندگان منابع (کاربران محیط ابر) و فراهم کنندگان منابع، اهداف متفاوتی را دنبال می کنند.کاهش زمان اجرا و هزینه اجرا از معیارهایی است که همواره در تمامی روش های پیشنهادی برای زمان بندی ابر مورد توجه قرار می گیرد. اخیرا استفاده از روش های هوشمند از جمله سیستم فازی در زمان بندی کارها در محاسبات ابری مورد توجه بسیاری قرار گرفته شده است. عدم قطعیت و اولویت بندی پارامترهای ورودی سیستم فازی از ویژگی های مهم تئوری فازی است. در این رساله،یک روش زمان بندی ترکیبی جدید بر پایه سیستم فازی و ذوب فلز ارائه شده است که درخواست های ارسالی از طرف کاربران را با در نظر گرفتن معیارهایی همچون هزینه اجرا، زمان اجرا و ضریب عدم تعادل به مناسب ترین منبع تخصیص می دهد. هدف اصلی طرح پیشنهادی اختصاص دادن درخواست های ارسالی به منابع با در نظر گرفتن توان محاسباتی منابع، پهنای باند ماشین هایمجازی، میزان تاخیرخطوط بین منابع و همچنین طول کار درخواستی می باشد. این پارامترها، ورودی های سیستم فازی هستند و براساس خروجی سیستم فازی منابع به درخواست ها اختصاص داده میشوند. روش پیشنهادی با شبیه ساز کلودسیم ارزیابی شده است و نتایج با نتایج روش های دیگر زمان بندی ابر تحت شرایط یکسان مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد که روش پیشنهادیکارایی زمان بندی منبع را در معیارهای کل زمان اجرا، هزینه اجرا و ضریب عدم تعادل بهبود می بخشد.