آیین سوگواری در ایل بختیاری با نگاهی به آواز گاگریو

از دیرباز تا کنون آیین های سوگواری جایگاه مهمی در میان اقوام ایران زمین داشته است که در حوزه فرهنگ یک جامعه قرارمی گیرد و جزء آداب و رسومی است که همه جوامع با ادیان و فرهنگ های گوناگون به آن توجه دارند. عزاداری بختیاری هاکه با فرهنگ و تمدن ایران زمین پیوندی ناگسستی دارد مراتبی را به وجود آورده که اغلب با فرم نمایشی توام بوده و علاوه بردارا بودن جنبه های نمایشی، تکریم و تعزیت شخص متوفی را نیز شامل می شده است. یکی از کهن ترین مراسم آیینی –نمایشی سوگناک ایل بختیاری کتل بوده است که قبل از اسلام رواج داشته و دارای جنبه های سمبولیک گوناگون می باشد.این مراسم نمایشی به هنگام مرگ جوانان، جنگاوران و یا بزرگ مردان ایل در مکانی به نام «مافه گه» برپا می گردد. موسیقی این مراسم به صورت«سازی» و «آوازی» بوده و به این موسیقی، که گاها در آن اشعاری به شکل تک خوانی و یا گروهی خوانده می شود «گاگریو»، «Gagerev» به معنای زمان یا مکان گریه گفته می شود. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی و شیوه گردآوری داده ها به صورت کتابخانه ای جمع آوری گردیده است. نتایج مطالعات نشان می دهد مفاهیم به کار رفته درموسیقی سوگ گاگریو عمدتا در وصف نزدیکان،بزرگان طایفه به خصوص در باب ویژگی های ظاهری، اخلاقی و جایگاه شخصمتوفی در ایل سروده می شده است. همچنین بر مبنای شاخص هایی مانند سن و جنسیت فرد متوفی تفاوت هایی در مفاهیماستفاده شده به چشم می خورد.