عوامل تاثیرگذار بر دورکاری کارکنان در پساکرونا (مورد مطالعه روزنامه همشهری)

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 529

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IMSYM07_003

تاریخ نمایه سازی: 29 مرداد 1400

چکیده مقاله:

در این تحقیق با توجه به الزامات حفظ سلامت و فاصله اجتماعی در دوران پساکرونا به شناخت عوامل موثر بر دورکاری پرسنل سازمان ها و شرایط دورکاری و ملزومات تکنولوژیکی و بستر فرهنگی می پردازیم با گسترش ویروس کوید- ۱۹ در سراسر کشور ایران و با ایجاد محدودیت های اجتماعی و اقتصادی کسب و کارها و ادارات و صدور بخشنامه ها در خصوص شیفت بندی و دورکاری کارکنان ادارات شکل گرفته که نیاز به ایجاد روش علمی و کارآمد برای روشنگری و ایجاد مسیر در شرایط بحران کنونی می باشد. کسب فهم عمیق از معانی موجود در بستر دورکاری کارکنان در پساکرونا به منظور شفاف سازی عوامل و فرایند های اجتماعی نهفته در پس تعاملات انسانی-اجتماعی در شرایط کنونی بسیار مهم است. هدف از تحقیق بررسی عوامل تاثیرگذاری بر دورکاری کارکنان در پساکرونا است و به دنبال پاسخ این سوال هستیم که مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر دورکاری کارکنان در پساکرونا کدام اند؟ ما با استفاده از روش پژوهش گراندد تئوری به بررسی عوامل مستتر در دورکاری پرسنل سازمان ها با مطالعه تجربی روزنامه همشهری پرداختیم با بررسی پروتکل های بهداشتی و تجربیات مدیران و پرسنل زیر مجموعه صورت گرفته نتایج بدست آمده بیانگر آن است که عوامل اصلی و موثر بر دورکاری کارکنان عبارت اند از : ۱-مدیریت عامل یا رهبری خدمتگذار ۲- شبکه های ارتباطی و فناوری اطلاعات ۳- قوانین کار،حقوق و دستمزد ۴- تعاملات هوشمند ۵- توسعه فردی، آموزش و یادگیری ۶- نرم افزارهای کاربردی و اتوماسیون اداری ۷- دسترسی و نفوذ سیستم های ارتباطی ، عوامل مدیریت عالی و رهبری خدمتگزار و شبکه های ارتباطی و فناوری اطلاعات از مهم ترین عوامل در بین ۷ عامل تاثیرگذار یافت شده است.

نویسندگان

حیدر تورانی

استادیار گروه مدیریت فرهنگی – دانشکده مدیریت – دانشگاه آزا د اسلامی واحد تهران جنوب

علی نیازی

دانشجوی دکتری مدیریت و برنامه ریزی فرهنگی-دانشکده مدیریت – دانشگاه آزا د اسلامی واحد تهران جنوب

سمیه خرسندی

دانشجوی دکتری مدیریت و برنامه ریزی فرهنگی-دانشکده مدیریت – دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

خدیجه قادری چاشمی

دانشجوی دکتری مدیریت و برنامه ریزی فرهنگی-دانشکده مدیریت – دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب