بررسی تاثیر ساختار مالکیت بر شاخص های عملکرد مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

در روابط نمایندگی، هدف مالکان حداکثرسازی ثروت است و لذا به منظور دستیابی به این هدف بر کار نماینده نظارت می کنند و عملکرد او را مورد ارزیابی قرار می دهند. بررسی نقش ساختار مالکیت در حل مشکلات نمایندگی و بهبود عملکرد بانک ها ریشه در تزبرل مینز ۱۹۳۲ دارد. اولین بار آنها بودند که ادعا کردند بین ساختار مالکیت و عملکرد بانک ارتباط وجوددارد. بنابراین هدف از این تحقیقبررسی تاثیر ساختار مالکیت بر شاخص های عملکرد مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. پژوهش ازحیث هدف کاربردی و از حیث روش تحلیلی شبه تجربی قلمداد می شود. روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای بوده است. همچنین ابزار پژوهش صورت های مالی شرکت های عضو بورس و نرم افزار ره آورد نوین و سایت کدال بوده است. جامعه آماری پژوهش بانک های پذیرفته در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های ۱۹۰ الی ۱۳۹۵ می باشد. همچنین برای تجزیه و تحلیل فرضیات از نرم افزار Eviews و استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است. که مالکیت نهادی بر بازده دارایی تاثیر مثبت و معناداری داشت. اما بر بازده حقوق صاحبان سهام تاثیری نداشت. همچنین نتایج نشان داد مالکیت مدیریتی بر بازده دارایی تاثیر مثبت ولی بر بازده حقوق صاحبان سهام تاثیرمنفی و معناداری داشت