اخلاق و حرفه گرایی در حسابداری و مدیریت

کار آمدترین و نافذترین ابزار اثر گذاری جامعه ، اخلاق نیک و رفتار اسلامی است . هر حرفه ای رفتار و تعهدات مربوط به خود را دارد که برگرفته ازاساسنامه ی آن حرفه است، حرفه های مختلف بر حسب میزان حساسیت و وظیفه ای که در خدمت به جامعه دارند، دارای معیارهای اخلاقی متفاوت می باشند، معیارهای اخلاقی اصول مشترک، خصوصیت ارزش ها و صلاحیت هایی را مشخص می کنند که اعضای یک سازمان را به هم پیوند می دهد . اخلاق نمایان کننده ی شخصیت فرد است و این اخلاق حرفه ای است که شخص را به شکل مطلوب، چه در جامعه و چه در بین همکارانشمطرح می کند . در چارچوب این اخلاق حرفه ای است که نقش پذیری افراد در جامعه شکل می گیرد، انسان ها به هم معطوف تر می شوند، ارتباط اجتماعی بین اشخاص گسترش می یابد و یکسری ازهنجارها و رفتارهای درونی اخلاقی بین کارمندان و مدیران به وجود می آید . مدیریت و حسابداری در محیط های صنعتی و سازمان ها ، جزء حرفه های حیاتی هستند، زیرا سامانه اقتصادی جامعه بدون آنها نمی تواند وجود داشته باشد و براساس مفاهیم قرآنی انسان، به عنوان خلیفه الله، امانت الهی به او سپرده شده است . بنابراین باید به دشواری ایفای این مسئولیت آگاه بوده و نه تنها در قبال مسائلمعنوی، بلکه در رابطه با موضوعات اجتماعی تجاری و قراردادی نیز باید پاسخگو باشد . این نوع پاسخگویی می تواند به عنوان هدف اصلی مدیریت و حسابداری تلقی شود . تنها در سایه اخلاق است که می توان به هدف های اصلی حسابداری و مدیریت رسید . هدف از این مقاله، بیان ضرورت وجود اصول اخلاق حرفه ای در محیط های سازمانی، پایبندی به این اصول و ترویج آن بین حسابداران و مدیران است . این مقاله، با روش کتابخانه ای و بررسی پایگاه های الکترونیکی، ابتدا به تبیین اخلاق و اخلاق حرفه ای ،مدیریت و شاخص های اخلاقی مدیران واخلاق حسابداری و اصول اخلاق حسابداری پرداخته و سپس به بررسی مشکلات و موانع رشد اخلاق حرفه ای می پردازد . این مقاله در نهایت راه کارهایی برای حل این مشکلات ارائه می نماید و بیان می نماید که انگیزه های فراتر از سود می تواند محرک افراد باشد و به خاطر سود نمی توان به هرکاری دست زد و مرتکب رفتار غیراخلاقی شد . امید است تا حسابدارن و مدیران بتواند به نقش خود در رشد و توسعه عادلانه اقتصادی و موفقیت و رفاه ملت ها، ادامه دهد .