مفهوم شناسی بحران امنیت اجتماعی با تاکید برمکتب کپنهاگ

پژوهش حاضر از نظر ماهیت توصییفی تحلیلی به روش کتابخانه ای به بررسی مفهوم بحران امنیت اجتماعی باتاکید بر آموزه های مکتب کپنهاک می پردازد. امنیت اجتماعی در سطح جوامع ناشی از استمرار وجود ارزش هایفرهنگی چون (فرایند اجتماعی شدن، نظم، وفاق و همکاری اجتماعی و....) به حفظ حریم اجتماعی، رفعخطرات، استفاده بهینه از فرصت ها اجتماعی زندگی سطح ارتقاء و می پردازد. از نظر ماهوی امنیت به معنایرهایی از خطر، تهدید، آسیب، اضطراب، هراس، نگرانی یا وجود آرامش، اطمینان، آسایش، اعتماد، تامین، ضامن است.امنیت در سطوح (منفعل- فعال - فرافعال) به حفظ تداوم هویت اجتماعی و فرهنگی می پردازد. امنیت اجتماعی بهعنوان پدیده ای در مسیر تحولات اجتماعی برسر راه توسعه یعنی وضعیت موجود و وضعیت مطلوب مورد توجهمردم و گروه های اجتماعی قرار می گیرد. در سطح جامعه هر چه شرایط محیطی و میزان تراکم و چگالی تعاملاتاجتماعی موجود در محیط های اجتماعی با لا تر رود، در نتیجه انسجام، اعتماد و تعامل اجتماعی بیشتر خواهد شد.امنیت اجتماعی در سطح خانواده به معنای رفع تهدیدهای اجتماعی و بهره مندی از فرصت های اجتماعی خانوادهتعریف می گردد. امنیت اجتماعی با گسترش شهرنشینی و بروز آسیب های اجتماعی در سطح محلات از جملهمباحثی است که مدیریت شهری می تواند، در جهت تقویت سرمایه های اجتماعی شهروندان گام هایی موثریبردارد. امنیت اجتماعی پاسداری از هویت های اجتماعی است؛ بر این اساس جامعه از طریق گسترش فضایاجتماعی و از بین رفتن موانع و محدودیت های اجتماعی برای گروه های قومی و اجتماعی به دنبال حفظ الگوهایهویتی خواهد بود. مکتب کپنهاک برای بیان تهدیدات وجودی در گستره امنیت، ابتدا امنیت اجتماعات بشری رابه پنج بعد نظامی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی تقسیم می نماید. سپس تهدیدات وجودی هر یکاز پنج بعد را بیان می دارد و به تبیین مراجع و موضوعات هر یک از ابعاد مد نظر می پردازد به نظر می رسد مفهومشناسی بحران امنیتی اجتماعی مبتنی بر مکاتب امنیتی، می تواند در این رابطه راهگشا باشد. برای این منظور ابتدابه موضوع بحران پرداخته شده است و سپس به مکتب کپنهاگ به عنوان چهارچوبی برای تبیین مفهوم امنیتاجتماعی اشاره گردیده است.