بررسی تطبیقی رابطه دانش و قدرت در اندیشه فلاسفه غرب تمدن اسلامی: (ابن باجه، ابن طفیل، ابن رشد)

  گارینه کشیشیان سیرکی[۱]- مهدی احمدی[۲] تاریخ دریافت: ۲۰/۱۲/۱۳۹۸- تاریخ پذیرش: ۲۲/۲/۱۳۹۹ چکیده: نقش آفرینی اندیشمندان و فلاسفه سیاسی غرب تمدن اسلامی در خاستگاه سیاسی اجتماعی خود علی رغم نابسامانی های آن دوران از اعتباری خاصی در شکل­گیری دانش سیاسی برخوردار است. فلسفه سیاسی و نقش و ارتباط آن با تولید فکر، دانش، اثرگذاری و اثرپذیری آن بر ساخت سیاسی جوامع مسلمان غرب تمدن اسلامی را باید در نوع نگاه خاص ابن باجه در اثرش «تدبیر المتوحد»، ابن طفیل در نمونه «حی بن یقظان» و ابن رشد با نوع روش شناسی خاص خود در فلسفه جستجو کرد. در این مقاله با بهره گیری از روش تطبیقی به بررسی رابطه دانش و قدرت در اندیشه این اندیشمندان پرداخته­ایم، نتایج حاصله این مقاله مبنی بر تقدم دانش بر قدرت در اندیشه­های ابن باجه و ابن طفیل بود. اما ابن رشد با تکمیل نواقص موجود در مفاهیم فلسفی آنها با تایید انطباق شریعت و فلسفه، بر جایگاه خاص فیلسوف در ساختار سیاسی مورد نظر خود و ارجح دانستن فیلسوف بر فقیه در این ساختار تاکید می­ورزد. [۱]- استادیار و عضو هیئت علمی ،گروه علوم سیاسی، واحد تهران جنوب ، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران: نویسنده مسئول g.keshishyan۷۱@gmail.com [۲]- دانش آموخته کارشناسی ارشد، علوم سیاسی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران mahdi.۵۸۸۵@chmail.ir