شریعتی، معنویت و انسان رها شده در عصر جهانی شدن

  خورشید نجفی جویباری [۱]-حسن شمسینی غیاثوند [۲]- سید اسد الله اطهری مریان[۳]- صمد قائم پناه[۴] تاریخ دریافت: ۲۸/۱۰/۱۳۹۸- تاریخ پذیرش:۱/۱۲/۱۳۹۸   چکیده: شریعتی در آثار و دیدگاه های خود نظریاتی در مورد برداشت های هویتی، اخلاقی و دینی برای زیست این جهانی ارایه می­کند. به همین دلیل با توجه به اینکه جهان اسلام از جمله ایران تحت تاثیر بحران های همه جانیه جهانی شدن و رسانه ها قرار گرفته است، بازاندیشی در آرا شریعتی می تواند به بخشی از این چالش ها اجتماعی و اخلاقی پاسخ دهد. به همین دلیل در دهه های اخیر مفاهیم و آرا خاص شریعتی درباره انسان بی خویشتن، دموکراسی متعهد، برابری،  عدالت خواهی، دین معنا بخش، فردگرایی، مسئولیت پذیری همگان بسیار افزایش یافته است، چرا که این قبیل مفاهیم در راستای پاسخگویی به بحران انسان رها شده، بحران هویت، افزایش نزاع های اجتماعی، انزواگرایی شهروندان، سبک زندگی نوین، ناکارامدی دموکراسی سیاسی و چالش های مدرنیته بوده است. به عبارت دیگر تحلیلگران و متفکران کنونی تلاش می کنند که با  بازاندیشی از اندیشه های شریعتی و تطبیق این آرا با سده بیست و یکم، پاسخگوی وضعیت و نیازهای کنونی شهروندان در ابعاد اجتماعی باشند. [۱]- دانشجوی دوره دکتری، علوم سیاسی (اندیشه سیاسی)، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران kh.najafi۵۸@gmail.com [۲] - استادیار و عضو هیئت علمی، علوم سیاسی، گروه علوم سیاسی، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین ایران: نویسنده مسئول Shamsini_h@yahoo.com [۳] - استادیار و عضو هیئت علمی، گروه علوم سیاسی، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران athariy.asadolah@yhoo.com [۴]- استادیار و عضو هیئت علمی، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، واحد تاکستان ، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران sghaempanah۸۹@gmail.com