بررسی رفتار تغییر شکل آلومینیوم خالص در فرآیندهای CGP و RCS با استفاده از آنالیز المان محدود

تغییر شکل پلاستیک شدید یکی از موثرترین روش هایی است که طی آن می توان کرنش پلاستیک نسبتا زیادی به نمونه فلزی اعمال نمود. از جمله مهم‎ترین روش‎های تغییر شکل پلاستیک شدید ورق‎ها می‎توان به فشرده سازی شیاری محدود و موج‎‎دار و صاف کردن متوالی اشاره کرد. این دو روش از نقطه نظر سیکل انجام فرآیند دارای شباهت هایی هستند، اما از نظر مقدار کرنش اعمالی متفاوت اند. لذا بررسی نحوه تغییر شکل اعمالی به نمونه فرآوری شده از اهمیت برخوردار است. در پژوهش حاضر، به بررسی رفتار تغییر شکل نمونه آلومینیومی ۱۰۷۰ فرآوری شده توسط روش های فوق پرداخته شده است. بدین منظور میزان پرشدن فضای قالب، توزیع کرنش موثر اعمالی در نمونه و نیروی لازم جهت انجام فرآیند پس از اعمال تغییر شکل به ازای یک پاس با استفاده از آنالیز المان محدود مورد ارزیابی قرار گرفت. برای بررسی همگن بودن تغییر شکل اعمالی در نمونه‎ها از اندیس ناهمگنی توزیع کرنش موثر بهره گرفته شد. شبیه سازی با استفاده از نرم افزار DEFORM-۳DTM انجام گرفت و از نتایج سایر گزارش های موجود در منابع علمی برای ارزیابی نتایج حاصل از شبیه سازی استفاده شد. لذا مشاهده شد که مقدار پرشدن فضای قالب در روش فشرده‎سازی شیاری محدود نسبت به موج‎دار و صاف کردن متوالی بیشتر است، بنابراین امکان تکرار فرآیند جهت رسیدن به مقادیر بالای کرنش پلاستیک فراهم می شود. همچنین نمونه تغییر شکل یافته توسط روش فشرده‎سازی شیاری محدود نسبت به روش دیگر کرنش بیشتری متحمل شده است. علاوه بر این توزیع کرنش به صورت یکنواخت تری در نمونه اعمال شده است.