اپیدمیولوژی کلستریدیوس دیفیسیل در محیط های درمانی در ایران: یک مطالعه مروری

در حال حاضر، کلستریدیوس (کلستریدیوم) دیفیسیل بعنوان یکی از شایعترین عوامل عفونت در محیط های درمانی است. این باکتری عامل عفونتی است که درمان آن هزینه اقتصادی بالایی برای سازمانهای ناظر بر سلامت و محیط های درمانی دارد. عفونت ناشی از کلستریدیوس دیفیسیل از طریق انتقال مدفوعی زبانی اسپور این باکتری در محیط های بالینی اتفاق افتاده و پس از فعال شدن باکتری در سیستم گوارشی، فعالیت میکروبیوم این بخش از بدن انسان مختل میشود. بصورت کلی عفونت کلستریدیوس دیفیسیل میتواند با بیماریهایی مانند کولیت با غشای کاذب، شوک سپتیک و مگاکولون توکسیک همراه باشد. در موارد شدید از عفونت، جهت نجات جان بیمار، ممکن است نیاز به کولکتومی یا برداشتن بخشی از روده بزرگ باشد. با توجه به اهمیت اپیدمیولوژی این باکتری در محیطهای درمانی مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی شرایط مختلف کلستریدیوس دیفیسیل در محیطهای درمانی در ایران صورت پذیرفت. جهت انجام مطالعه مروری حاضر، جستجوی مقالات با استفاده از واژه های کلیدی کلستریدیوس دیفیسیل، بیمارستان، اپیدمیولوژی و ایران و معادل انگلیسی آنها شامل ”Clostrodiodes difficile” ، “hospital” ، “Epidemiology” و “Iran” در پایگاه های اطلاعاتی Google Scholar،PubMed/Medline، ISI Web of Knowle و Scopus تعریف گردید. با توجه به مقالات استخراج شده، بررسی نتایج مربوط به اپیدمیولوژی شامل شیوع سویه های توکسی ژنیک کلستریدیوس دیفیسیل ، نوع ریبوتایپ و مقاومت سویه ها به آنتی بیوتیک صورت گرفت. نتایج نشاندهنده میزان شیوع و الگوی مقاومت به آنتی بیوتیک بصورت متغیر در نمونه های مدفوع بیماران و تجهیزات موجود در محیطهای درمانی بود. همچنین ریبوتایپ های متنوعی نیز از کلستریدیوس دیفیسیل گزارش گردید. با توجه به تنوع مشاهده شده در الگوی مقاومت آنتی بیوتیک در نمونه های کلستریدیوس دیفیسیل جداسازی شده در نمونه های انسانی و تجهیزات، پایش مستمر و منظم آنتی بیوتیک ها در محیطهای درمانی و تدوین گایدلاین های مناسب در این ارتباط میتواند در کنترل عفونت کلستریدیوس دیفیسیل کمک کننده باشد.