ارزیابی عملکرد عصب حرکتی آسیب دیده در سویه های آزمایشگاهی تیمار شده با نانوذرات اکسید آهن پوشیده با امگا-۳

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 186

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BIOCONF21_0230

تاریخ نمایه سازی: 7 شهریور 1400

چکیده مقاله:

اگرچه سیستم عصبی محیطی توانایی ذاتی در ترمیم و بازسازی دارد، اما این قابلیت محدود است و بازسازی عصب محیطی به طور خودبه خودی به کندی صورت میگیرد. با توجه به سرعت آهسته بازسازی آکسون، بازیابی عملکرد حرکتی کامل نیست و ممکن است آسیب های جبران ناپذیری به ساختار و عملکرد اندام های هدف وارد شود. در این پژوهش اثرات بازیابی عملکرد نورون های حرکتی عصب سیاتیک به دنبال آسیب تحت تیمار با نانوذره اکسید آهن پوشیده با امگا-۳ حل شده در آب مقطر، مورد بررسی قرار گرفت. ۴۰ موش نر نژاد ویستار بطور تصادفی به چهار گروه به تعداد ۱۰ موش در هرگروه تقسیم شدند.گروه کنترل منفی (کمپرس عصب)، گروه شم (انجام عمل جراحی بدون کمپرس عصب)، گروه تجربی ۱ (کمپرس عصب با تجویز نانوذره اکسیدآهن پوشیده با امگا-۳ حل شده در آب مقطر با دوز ۱۰ میلی گرم/کیلوگرم)، گروه تجربی ۲ (کمپرس عصب با تجویز نانوذره اکسیدآهن پوشیده با امگا-۳ حل شده در آب مقطر با دوز ۳۰ میلی گرم/کیلوگرم) ، سپس عصب سیاتیک پای راست به فاصله یک سانتیمتر بالاتر از محل سه شاخه شدن عصب کمپرس شد. تست فوت پرینت در طول دوره ی آزمایش مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در گروه های تیمار شده با نانوذره اکسید آهن پوشیده با امگا-۳ حل شده در آب مقطر، در مقایسه با گروه کنترل منفی سرعت روند ترمیم و بهبود عملکرد حرکتی بطور معناداری افزایش یافت .p<۰/۰۵ یافته های حاصل نشان داد که تجویز نانوذره اکسید آهن پوشیده با امگا-۳ حل شده در آب مقطر، دارای اثرات نوروپروتکتیو است و عملکرد حرکتی را در گروه های تیمار شده بهبود می بخشد، همچنین سبب افزایش سرعت ترمیم می شود.

نویسندگان

مهدی تمجید

گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

آرش عبدالملکی

گروه علوم مهندسی، دانشکده فناوری های نوین، دانشگاه محقق اردبیلی، نمین، ایران . مرکز پژوهشی علوم زیستی و زیست فناوری، دانشگاه فناوری های نوین سبلان، نمین، ایران

شراره میرزایی

گروه علوم مهندسی، دانشکده فناوری های نوین، دانشگاه محقق اردبیلی، نمین، ایران . مرکز پژوهشی علوم زیستی و زیست فناوری، دانشگاه فناوری های نوین سبلان، نمین، ایران