بهینه سازی تولید آلفا آمیلاز با استفاده از باکتری باسیلوس سابتیلیس PTCC ۱۷۲۰ در شرایط تخمیر بستر جامد و خالص سازی جزئی آنزیم

مقدمه: آلفا آمیلاز از پرکاربردترین آمیلازها در صنعت است. تولید آمیلاز باکتریایی کم هزینه تر و آسان تر است. همچنین، روش تخمیر در حالت جامد به دلیل مزایایی همچون کاهش چشمگیر هزینه ها و بازیافت مواد زائد سرشار از مواد مغذی یک روش کارآمد برای تولید آمیلاز صنعتی است. بقایای کشاورزی حاوی ترکیبات مغذی مانند سبوس گندم، سوبسترا های اقتصادی تری برای تخمیر در حالت جامدند. هدف این پژوهش، بهینه سازی تولید آلفا آمیلاز از باسیلوس سابتیلیس با استفاده از سبوس گندم در شرایط تخمیر در بستر جامد و تخلیص جزئی این آنزیم بود. مواد و روشها: در این مطالعه تولید آلفا آمیلاز باسیلوس سابتیلیس PTCC ۱۷۲۰ در شرایط تخمیر بستر جامد بررسی و بهینه سازی شده است. تمامی پروتئین های تولیدشده در شرایط بهینه با محلول اشباع آمونیوم سولفات ۷۵ درصد رسوب دهی، جداسازی، تغلیظ و دیالیز شدند. فعالیت آلفا آمیلاز با کمک معرف دی نیترو سالیسیلیک اسید (DNS) سنجیده شد. درصد خلوص با روش بردفورد و خلوص جزئی آنزیم با روش الکتروفورز ژل پلی اکریل آمید - سدیم دودسیل سولفات (SDS-PAGE) مشخص شد. نتایج: تولید بهینه آنزیم زمانی حاصل شد که۱۰ گرم سبوس گندم با ۱۵میلی لیتر آب شهری مخلوط شد و با ۳ میلی لیتر از مایه تلقیح با جذب نوری ۱ (CFU/mL ۱۰۹) تلقیح و در دمای ۳۷ درجه سانتی گراد به مدت ۷۲ ساعت گرماگذاری شد. فعالیت آلفا آمیلاز بعد از رسوب دهی با آمونیوم سولفات ۷۵ درصد،(U/mL)  ۵۶۳/۳ بود و میزان خلوص آنزیم ۸/۲۶ درصد محاسبه شد. وزن آنزیم تخلیص شده نیز ۶۳ کیلودالتون ارزیابی شد. بحث و نتیجهگیری: براساس یافته های این تحقیق، تخمیر بر بستر جامد با حضور باسیلوس می تواند مسیری جدید و ارزشمند برای تولید آنزیم آمیلاز فراهم کند.