فتنه در نهج البلاغه؛ انگیزه ها و شیوه های مقابله با آن

فتنه، یکی از موضوعات اساسی در نهج‎البلاغه است، که در دوران امامت حضرت علی(علیه‎السلام) وجود داشته و از آفت‎های جامعه اسلامی است. انگیزه‎های فتنه عبارتند از: پیروی از هوای نفس، دنیاپرستی و قدرت‎گرایی خواص بی‎بصیرت، ثروت‎گرایی، تفرقه و برتری‎جویی. راه مقابله با فتنه، عمل بر اساس تقوا، تمسک به قرآن کریم، تمسک به اهل‎بیت(علیهم‎السلام) و اطاعت از رهبری الهی، شناخت مراکز فتنه و افشای اهداف آنان، ثبات قدم و قاطعیت در برخورد با منحرفان، تقویت بصیرت سیاسی، تکیه بر اصول و معیارها، حفظ اتحاد و یکپارچگی و پایبندی به قانون و هوشیاری است. نگارنده بر آن است که در این نوشتار، به بررسی این موضوع از دیدگاه کلام گهربار امیرالمومنین، حضرت علی(علیه‎السلام) بپردازد. چکیده (عربی): الفتنه هی احد المواضیع الاساسیه والمهمه فی نهج البلاغه ، باعتبار وجودها ایام امامه امیر المومنین علیه السلام ، وباعتبارها احدی آفات الامه الاسلامیه . الدوافع للفتنه هی : اتباع هوی النفس ، و حب الدنیا و التطلع للسلطه من قبل الخواص الفاقدین للبصیره ، و حب ازدیاد الثروه ، و التفرقه و حب الاستعلاء . و اما سبل مواجهتها فتتمثل فی : العمل علی اساس التقوی ، و التمسک بالقرآن الکریم ، و ملازمه اهل البیت علیهم السلام ، و طاعه ولی الامر ، التعرف علی اصول الفتنه و افشاء اهدافهم ، ثبات القدم و الحزم فی مواجهه المنحرفین ، تقویه البصیره السیاسیه ، حفظ الوحده و الالتزام برعایه القوانین ، و الفراسه . فی هذا المقال یحاول الباحث ان یدرس هذا الموضوع من منظار امیر المومنین علیه السلام. الالفاظ المحوریه : الفتنه ، دوافع الفتنه، سبل مواجهه الفتنه، الامام علی (ع)، نهج البلاغه