بررسی شیوع بی تحرک و عوامل مرتبط با آن در سرای سالمندان شهر تبریز سال ۱۳۹۸

زمینه و هدف:نداشتن نقش های اجتماعی، کاهش عملکرد و از دست دادن کنترل و استقلال وکاهش سلامت از معضلات دوران سالمندی است. بی تحرکی فیزیکی یکی از عوامل بسیار مهم بیماری های مزمن غیر واگیر مانند چاقی، دیابت، بیماری های قلبی عروقی و سرطان می باشد که این امر پیامد های مخاطره آمیزی برای سلامت عمومی مردم دارد این مطالعه با هدف بررسی شیوع بی تحرک و عوامل مرتبط با آن در سالمندان سرای سالمندان شهر تبریز انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی، مقطعی بر روی ۱۴۹ نفر سالمند (زن و مرد ساکن سرای سالمندان به روش سرشماری در سال ۱۳۹۸ انجام شد. ابزار گرد آوری داده ها از پرسشنامه دو قسمتی شامل اطلاعات دموگرافیک و اطلاعات مربوط به شیوه زندگی سلامت سالمندان که روایی و پایایی آن در مطالعه صادقیان و همکاران به تایید رسیده بود، استفاده شد. پرسشنامه ها به صورت مصاحبه و معاینه تکمیل گردید و سپس با استفاده از نرم افزار spss وآمار توصیفی، تحلیلی و آزمون های تی تست، مجذور کای استفاده شد.یافته ها: در این مطالعه ۸۹ نفر (۵۹.۷ ) مرد و ۶۰ نفر (۴۰۰۳) زن با میانگن سنی ۷۸ سال وارد مطالعه شدند.۲۷ نفر (۱۸۰۱) آنها ارای اضافه وزن ۴۱ نفر (۲۷.۵ ) آنها در معرض چاقی بودند. ۱۵۴ نفر( ۹۰٪) آنها از دردهای مفصلی رنج میبردند. شیوع بی تحرکی در آنها ۲۳.۴ ٪ بود. در این مطالعه بی تحرکی با متغیرهای جنس، سن، داشتن بیماری مزمن، ارتباط معناداری نشان داد (۰.۰۵>P) .(ولی با متغیرهای وضعیت تاهل، شغل و تحصیلات ارتباط معنی داری نشان نداد۰.۰۵>P) . نتیجه گیری:نتایج این مطالعه نشان داد، شیوه زندگی بی تحرک، نبود انگیزه کافی، نبود امکانات ورزشی و کهولت سن از عوامل اصلی بی تحرکی در سالمندان باشد با توجه به اهمیت فعالیت بدنی در سلامت افراد جامعه به خصوص سالمندان، سیاست گذاران سلامت باید اقدامات مناسبی را از طریق آموزش، مشاوره و ترغیب به فعالیت بدنی در این قشر آسیب پذیر جامعه اتخاذ تا موجب ارتقاء سبک زندگی و بهبود سلامتی در این افراد شود.