مقایسه عملکرد و اجزای عملکرد ارقام بومی و اصلاح شده برنج در دو روش کشت نشایی و مستقیم

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 183

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_EJCP-13-2_009

تاریخ نمایه سازی: 9 شهریور 1400

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: برنج مهمترین گیاه زراعی استان های گیلان و مازندران است که به صورت نشایی در خاک گل آب شده کشت می شود. این روش کاشت نیازمند نیروی کارگری زیادی بوده و هزینه ی تولید آن بسیار بالا است. گزارش ها نشان می دهد که کشت مستقیم برنج می تواند جایگزینی کم هزینه برای کشت نشایی باشد. از این رو، در این مطالعه سعی شده است تا اثر این روش کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام مختلف بومی و اصلاح شده برنج مورد بررسی قرار گیرد. مواد و روش ها: این آزمایش در طی سال های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ در مزرعه پژوهشی موسسه تحقیقات برنج کشور-رشت اجرا شد. آزمایش به صورت اسپلیت بلوک در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و دارای سه تکرار بود. کرت های اصلی شامل روش کاشت در دو سطح (کشت نشایی و کشت مستقیم) و کرت های فرعی شامل ارقام برنج در پنج سطح (هاشمی، آنام، گیلانه، شیرودی و رقم در دست معرفی طاهر) بود. تراکم برنج در کاشت نشایی ۲۵ کپه در مترمربع (هر کپه شامل سه گیاهچه) و میزان بذر در کشت مستقیم برای تمامی ارقام ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد که روش کاشت تاثیر معنی داری بر عملکرد شلتوک ندارد این درحالی بود که اثر رقم و برهمکنش رقم در روش کاشت در سال اول آزمایش از این نظر معنی دار بود. در سال ۱۳۹۷، دامنه عملکرد شلتوک از ۴۱۵۲ کیلوگرم در هکتار برای رقم هاشمی در کشت نشایی تا ۷۵۳۱ کیلوگرم در هکتار برای رقم شیرودی در کشت مستقیم متغیر بود. در سال ۱۳۹۸، کمترین (۴۴۷۳ کیلوگرم در هکتار) و بیشترین (۷۸۴۲ کیلوگرم در هکتار) عملکرد شلتوک به ترتیب به ارقام هاشمی و شیرودی در کشت مستقیم تعلق داشت. اثر روش کاشت (در سال اول)، رقم و برهمکنش روش کاشت و رقم بر تعداد خوشه در واحد سطح معنی دار بود. در هر دو سال مورد مطالعه (به غیر از رقم آنام در سال ۱۳۹۸)، تعداد خوشه ارقام مختلف در کشت مستقیم بیشتر از کشت نشایی بود. در سال ۱۳۹۷، رقم آنام بیشترین (۴۴۴ خوشه) تعداد خوشه در کشت نشایی را داشت، این درحالی بود که تعداد خوشه این رقم در کشت مستقیم بالغ بر ۵۱۷ عدد بود. در این سال، بیشترین خوشه (۶۲۶ عدد) در کشت مستقیم مربوط به رقم شیرودی بود، در حالی که این رقم در کشت نشایی ۳۳۲ خوشه در واحد سطح داشت. در سال ۱۳۹۸، رقم هاشمی و طاهر در کشت نشایی به ترتیب با ۴۵۶ و ۳۹۷ خوشه، بیشترین تعداد خوشه را در واحد سطح داشتند این درحالی بود که، تعداد خوشه این دو رقم در کشت مستقیم به ترتیب ۶۰۶ و ۵۳۶ عدد بود. اثر روش کاشت بر تعداد دانه پر در خوشه معنی دار نشد. اگرچه، در هر دو سال آزمایش، تعداد دانه پر در کشت نشایی به ترتیب ۲۶ و ۲۲ درصد بیشتر از کشت مستقیم بود. این درحالی بود که اثر رقم و برهمکنش روش کاشت و رقم بر تعداد دانه پر در خوشه معنی دار شد. نتایج نشان داد که در بین صفات مورد مطالعه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و تعداد دانه پر و پوک در هر دو سال مطالعه، بیشترین همبستگی مثبت را با عملکرد شلتوک داشتند. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که بین دو روش کشت مستقیم و نشایی تفاوت معنی داری از نظر عملکرد شلتوک وجود ندارد. در کشت مستقیم، افزایش تعداد خوشه در واحد سطح منجر به کاهش تعداد دانه پر در خوشه شد این درحالی بود که در کشت نشایی، کاهش تعداد خوشه در واحد سطح منجر به افزایش تعداد دانه پر در خوشه و همچنین وزن هزاردانه گردید. در واقع، تغییرات قابل توجه این اجزای عملکرد در دو روش کشت منجر به عملکرد شلتوک مشابه در آنها شد.

نویسندگان

فرزین پورامیر

استادیار موسسه تحقیقات برنج کشور، رشت، ایران

بیژن یعقوبی

دانشیار پژوهشی، موسسه تحقیقات برنج کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران.

حدیث شهبازی

استادیار پژوهشی، موسسه تحقیقات برنج کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران.