بررسی مشکلات حرفه ای و آموزشی ماماهای شاغل در بخش دولتی و خصوصی

پیش زمینه: با توجه به اهمیتی که حرفه مامایی در سلامت جامعه دارد، مطالعه حاضر با هدف شناسایی بخشی از مشکلات حرفه ای ماماهای شاغل در مراکز دولتی و خصوصی صورت گرفته است.  روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی که به صورت نظرسنجی در سال ۱۳۹۳ انجام شد، پرسش نامه ای شامل اطلاعات دموگرافیک شرکت کنندگان و سوالاتی در زمینه مشکلات آموزشی، کمبود امکانات یا پرسنل، مسائل فرهنگی، برخورد با مراجعین و مشکلات مربوط به مدیریت و سیاست گذاری مدیران مرکز درمانی، به صورت اتفاقی در اختیار تعدادی از ماماهای شاغل در مراکز دولتی و خصوصی شهر مشهد قرار گرفت. یافته ها: از میان ۹۰ پرسش نامه ارسال شده، ۵۲ نفر (درصد پاسخگویی: ۵۷.۷%) به سوالات مطرح شده در نظرسنجی پاسخ گفتند. میانگین سنی ماماهای شرکت کننده در نظرسنجی ۵.۳ ± ۳۴.۶ سال و میانگین سابقه کاری آنان ۴.۴ ± ۸.۴ سال بود. در زمینه مشکلات آموزشی و علمی، "کمبود بازآموزی ها و کارگاه های علمی مدون" (۴۴.۲%) و "کمبود دوره های آموزش مهارت عملی" (۴۴.۲%) بیشترین مشکل عنوان شده از سوی شرکت کنندگان بود. عدم وجود پرسنل کافی در مرکز  (۷۸.۸%) رایجترین مشکل ماماها در محیط کار در زمینه پرسنل و امکانات بود. در زمینه مسائل فرهنگی و برخورد مراجعین، اکثریت ماماهای شرکت کننده (۵۵.۸%)، از "انتظارات بیش از حد و غیرمعقول از کادر درمانی" شکایت داشتند. رایج ترین مشکلات مطرح شده در خصوص مشکلات مربوط به مدیریت و سیاست گذاری مرکز درمانی شامل "دریافت دستمزد ناکافی" (۵۳.۸%) و بدنبال آن "تعداد زیاد شیفت یا ساعات کاری غیرمعقول" (۴۰.۴%) بودند. نتیجه گیری: اقدام موثر در جهت رفع مشکلات مطرح شده از سوی ماماها منجر به بهبود رضایتمندی این قشر جامعه پزشکی، و بتبع آن افزایش بازدهی شغلی آنان و بهبود سلامت جامعه خواهد شد.