بررسی جامعه شناختی موانع اجتماعی موثر بر ساختار مدیریتی در توسعه گردشگری ورزشی در ایران

هدف از این مقاله بررسی جامعه شناختی موانع اجتماعی موثر بر ساختار مدیریتی در توسعه گردشگری ورزشی در ایران است. حجم نمونه طی فرایند تحقیق و براساس حصول کفایت یا اشباع اطلاعاتی/نظری تعیین شود. در این پژوهش با توجه به ویژگی های جامعه مورد مطالعه و خبرگان فهرستی از مصاحبه شوندگان تهیه شد. تعداد مصاحبه شوندگان ده نفر بود. در مرحله کمی نیز تعداد ۲۳۷ نفر از مدیران ارشد حوزه موثر بر گردشگری ورزشی و در وزارت ورزش و جوانان، انتخاب و بعد از تایید روایی محتوی و صوری پرسشنامه ها توزیع شد و در اختیار آنها قرار گرفت.  بار عاملی نشان دهنده میزان همبستگی هر متغیر مشاهده گر (سوال پرسشنامه) با متغیر مکنون (عامل ها) می باشد. برای مثال بار عاملی سوال اول در متغیر چهارچوب مدیریتی ۶۲/۰ می باشد. به عبارت دیگر سوال اول تقریبا ۶۲ درصد از واریانس متغیر شاخص های عملکرد چهارچوب مدیریتی را تبیین می نماید. مقدار ۵۷/۰ نیز مقدار خطا می باشد. شاخص ریشه میانگین مربعات خطای برآورد( RMSEA) در این مدل برابر با ۰۷۳/۰ است که حد مجاز حد مجاز RMSEA، ۰۸/۰ است. شاخص های GFI, AGFI و NFI بترتیب برابر با ۹۱/۰، ۹۱/۰ و ۹۲/۰ می باشد که نشان دهنده برازش بسیار مناسبی می باشند. نتیجه نشان می دهد، بسیاری از کشورها این صنعت پویا را با تقویت و ایجاد ساختار مدیریتی مناسب ، به عنوان منبع اصلی ، اشتغال و رشد بخش خصوصی و توسعه ساختار زیربنایی می دانند. بر همین اساس یکی از راهبردهای لازم که امروزه در اغلب کشورهای جهان مورد استفاده قرار گرفته است، ساختار مدیریتی توانمند در توسعه و گسترش گردشگری در نواحی محروم و دارای پتانسیل گردشگری می باشد.