تعیین ویژگی های روانسنجی مقیاس شناخت های خودکشی در سربازان نیروهای مسلح

مقدمه: در محیط های نظامی میزان خودکشی بیشتر از محیط های غیر نظامی است و مطالعات نشان داده اند که خودکشی در نظامیان در سال های اخیر افزایش داشته است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی ویژگی های روانسنجی مقیاس شناخت های خودکشی در سربازان یک واحد نظامی بود. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی- پیمایشی از نوع اعتباریابی، ۳۰۰ نفر از سربازان یک واحد نظامی به صورت تصادفی و با توجه به متغیر هایی مانند سن، تحصیلات و درجه نظامی بررسی شدند. ابزار مطالعه مقیاس شناخت های خودکشی، پرسشنامه اندیشه پردازی خودکشی بک، پرسشنامه ناامیدی بک و پرسشنامه شادکامی آکسفورد بود. یافته ها:  نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که «مقیاس شناخت های خودکشی» با پرسشنامه ناامیدی بک (۶۵۴/۰=r و ۰۰۱/۰>p) روایی همزمان، با «پرسشنامه اندیشه پردازی خودکشی بک» (۵۷۴/۰=r و ۰۰۱/۰>p) روایی همگرا و با «پرسشنامه شادکامی آکسفورد» (۷۸۳/۰=r و ۰۰۱/۰>p) روایی واگرا دارد. همچنین نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که تمامی ۱۸ سوال از بار عاملی مناسبی برخوردارند و هیچ یک از سوالات حذف نشدند. پرسشنامه از پایایی (آلفای کرونباخ ۸۵/۰) مناسبی برخوردار بود و تحلیل تمایزات پرسشنامه توانست ۱۰۰% افراد سالم را سالم تشخیص و ۵/۹۷% افراد سابقه اقدام به خودکشی را بیمار تشخیص دهد. بحث و نتیجه گیری: آزمون های روانشناختی به خصوص در عرصه های نظامی از اهمیت ویژه برخوردار است. با توجه به تایید روائی و اعتبار «مقیاس شناخت های خودکشی» در سربازان، می توان از این ابزار در پیشگیری از خودکشی سربازان واحد نظامی استفاده نمود.