شناسایی و ارزیابی شاخص های کیفیت ی فضاهای فرهنگی-اجتماعی (مطالعه موردی: کلانشهر اصفهان)

فضاهای فرهنگی-اجتماعی در تعاملات اجتماعی و ارتقاء فرهنگ شهروندی نقش موثری دارد. لذا توجه به کیفیت فضاهای فرهنگی- اجتماعی شهر در راستای دستیابی به توسعه فرهنگی با توجه به دارا بودن وجهه اجتماعی- فرهنگی و تقویت روح اجتماعی شده و شهرگرایی ضرورتی اساسی است. از این رو ارتقاء کیفی این دسته فضاها بیش از سایر انواع فضاها موجب ایجاد جامعه شهری سالم و شکوفا خواهد شد. هدف از پژوهش حاضر، شناسایی و ارزیابی شاخص های کیفیت فضاهای فرهنگی-اجتماعی کلانشهر اصفهان است. روش این پژوهش بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی- تحلیلی می باشد. جامعه آماری پژوهش را ۷۵ نفر از مدیران و متخصصان در زمینه مزبور را شامل می شود که با استفاده از پرسشنامه شاخص ها شناسایی و امتیاز بندی شده است. با استفاده از روش تحلیل عاملی، ۴ عامل موثر مشخص گردید که این عوامل جمعا ۱۸/۹۱ درصد از واریانس را تبیین و محاسبه می نمایند. نتایج مستخرج از این تحلیل نشان می دهد که عامل کالبدی با درصد واریانس۴۴/۶۵ اولویت اصلی و عملکرد اجتماعی با ۳۳/۱۲ درصد از واریانس، اقتصادی با ۳۷/۸ و زیست محیطی با میانگین وزنی ۰۲/۵ درصد از واریانس به ترتیب تاثیر گذارترین عوامل بر کیفیت فضاهای فرهنگی می باشد.