گونه ها و روشهای تفسیری امام باقر علیه السلام در مصادر روایی فریقین

  روش شناسی تفسیر امام باقر (ع) وقتی ضرورت و اهمیت دارد که بدانیم عصر این بزرگوار دوران فرازها و فرودهای فرقه های مذهبی و غیر مذهبی است. تلاشهای فکری و فرهنگی معتزله، مرجئه، اهل قیاس، غلات، همراه خوارج و اهل کتاب، از ویژگیهای عصر امام باقر (ع) است که به کارگیری روشهای مختلف تفسیر قرآن از سوی امام گویای حضور فرهنگی و فکری فرقه های مذکور است. مقاله حاضر با روش توصیفی اسنادی، با تتبع در روایات تفسیری این امام همام در مصادر روایی فریقین به ویژه اهل سنت به دنبال شناخت روش ایشان در تفسیر قرآن است و بیان می دارد که امام، زمانی قرآن را به نطق درآورده، از آن برای تفسیر کلام الهی استفاده نموده اند و گاهی در حوزه معناشناسی به تبیین واژگان آیات الهی پرداخته اند، جری و تطبیق، استفاده از عقل و برهان، بهره گیری از اسباب نزول و ... از دیگر روشهای تفسیری امام است که مطرح می شود.