بررسی رویکرد اتحادیه اروپا در برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران (۲۰۱۵-۲۰۰۰)

فعالیت های هسته ای ایران یکی از مهم ترین چالش هایی است که بر روابط جمهوری اسلامی ایران و اتحادیه اروپایی سایه افکنده است. در این مقاله، به بررسی رویکرد اتحادیه اروپا در قبال پرونده هسته ای ایران است. لذا پرسش اصلی این نوشتار این است از این که چرا اتحادیه اروپا در برخورد با پرونده های هسته ای ایران از گزینه آمریکا یعنی «کاربرد زور» حمایت و با آن همراهی نکرده است؟ و در مقابل آن از رویکری پیروی کرده است؟ فرضیه موقتی مقاله آن است که اتحادیه اروپا با رد گزینه توسل به زور ایالات متحده، رویکرد دیپلماسی تحریم شدید ایران را جایگزین کرده و آمریکا را با خود همراه ساخته است. در این راستا، یافته های تحقیق بیانگر آن است که اعمال فشا، مجازات های اقتصادی و تحریم های فراگیر و حمایت از صدور قطعنامه های ضد ایرانی توسط «شورای امنیت»، در هماهنگی کامل با امریکا مورد توجه اتحادیه اروپایی بوده است. شیوه گردآوری داده ها، در این پژوهش مبتنی بر شیوه کتابخانه ای و روش تحقیق، روش توصیفی تحلیلی است.