هشدار اولیه بیابان زایی آبخوان دشت مشهد بر اساس پیش بینی پارامترهای کمی و کیفی آب زیرزمینی
محل انتشار: مهندسی آبیاری و آب ایران، دوره: 11، شماره: 4
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 307
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WATER-11-4_021
تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1400
چکیده مقاله:
در این تحقیق جهت پیش بینی و تعیین آستانه هشدار بیابان زایی از مدل سازی پارامترهای کمی و کیفی منابع آب زیرزمینی استفاده شد. داده های ۶۲ چاه پیزومتری و ۵۵ چاه های کیفی از شرکت منابع آب ایران و همچنین شرکت آب منطقه ای استان خراسان رضوی جمع آوری شد. پیش پردازش داده های آماری، رفع داده های ناقص و گمشده، تحلیل های آماری از جمله آزمون من کندال و همبستگی پیرسون انجام شد. نقشه شاخص های کمی و کیفی آب زیرزمینی از نظر شدت بیابان زایی و آستانه هشدار هر شاخص بر اساس مدل ایرانی ارزیابی پتانسیل بیابان زایی (IMDPA) کلاس بندی و نقشه شدت و هشدار بیابان زایی برای یک دوره ۲۰ ساله (۱۳۷۵-۱۳۹۵) تهیه شد. برای پیش بینی مقادیر کمی آب زیرزمینی از داده های ماهانه تراز سطح آب زیرزمینی به صورت متوالی استفاده شد و با استفاده از نرم افزار MATLAB ۲۰۱۵ و هوش مصنوعی پیش بینی داده ها برای سال ۱۴۰۰ صورت گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین هشدار شاخص های کمی و کیفی آب براساس شدت بیابان زایی مربوط به شاخص افت می باشد و بعد از آن بیشترین هشدار مربوط به شاخص هدایت الکتریکی است. شاخص نسب جذبی سدیم از نظر شدت بیابان زایی در کلاس ناچیز قرار دارد و تنها در سال ۱۴۰۰ بخش جنوبی آبخوان دشت مشهد در شرایط هشدار قرار خواهد گرفت. از نظر میزان کلر فعلا آبخوان دشت مشهد در شرایط هشدار قرار نگرفته است. اما با توجه به ارزیابی روند تغییرات این شاخص در آینده ممکن است در آستانه هشدار قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی گل افشانی
کارشناس ارشد بیابان زدایی، گروه احیا و مناطق خشک و کوهستانی، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
غلامرضا زهتابیان
گروه احیای مناطق خشک و کوهستانی دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
حسن خسروی
گروه احیای مناطق خشک و کوهستانی دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
، آرش ملکیان
دانشیار، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
خالد احمدآلی
استادیار گروه احیا و مناطق خشک و کوهستانی، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
سمانه باقری
دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت و کنترل بیابان، گروه احیا و مناطق خشک و کوهستانی، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :