بررسی مطلوبیت استفاده از پل عابر پیاده بر اساس ادراک کاربران

با وجود آنکه کمتر فردی را می توان در جامعه یافت که منکر نقش بی بدیل پل عابر پیاده در تفکیک جریان پیاده و سواره و کاهش تصادفات پر شمار عابرین باشد، منتهی همواره در نزدیکی پل های عابرپیاده جمعیت انبوهی از عابرین را می توان یافت که به عبور از هم سطح (زیر پل عابر) اقدام می ورزند. بر اساس این دوگانگی بین درک و عملکرد عابرین پیاده، هدف اصلی این پژوهش بررسی عوامل و ضوابطی است که از دیدگاه کاربران می توانند در افزایش کارایی پل عابرپیاده موثر باشند. بدین منظور پس از مرور مطالعات پیشین، جمعی ۳۰ نفره از کارشناسان مهندسی ترافیک به روش تحلیل سلسله مراتبی مولفه ها را بررسی کردند. در مرحله بعد با تشکیل شورای خبرگان، به روش تکنیک دلفی سناریوهای مختلف ترافیکی-کالبدی احداث پل مورد بررسی قرار گرفته و پس از انجام پنج راند نظرات بر ۱۰ سناریو به عنوان مواردی که تصمیم گیری عابران جهت استفاده یا عدم استفاده از پل در آنان مشخص نبود مورد اجماع قرار گرفتند. این سناریوها با تدوین پرسشنامه ای توسط جمعیتی ۲۰۴ نفره ارزیابی و بر اساس آن مدل سازی بیان ترجیحات انجام گرفت. یافته های این پژوهش نشان می دهد در احداث پل عابر پیاده کارآمد، به همان میزان که بر جانمایی پل در مقطع مناسب می بایست توجه داشت، دقت بر عناصر روانی اثر گذار بر درک عابر از مطلوبیت پل نیز حائز اهمیت می باشند.