بررسی املاک وقفی در فقه و حقوق ایران

وقف بهترین وموثر ترین وسیله تکافل اجتماعی است و به عنوان نهادی که تداوم صدقات را امکان پذیر می سازد، از امتیازات شریعت اسلامی آنست که مسلمان را بر تکافل اجتماعی ترغیب می نماید, آنانرا بر صدقه دادن در راه های خیر واعانه مساکین تشویق میکند. علاوه بر دین اسلام، فکر حبس مال از تملیک و تملک و اختصاص دادن منافع آن به جهت معینی، از زمانهای دور در بین سایر ملل نیز وجود داشته است. می توان تامین مالی اداره معابد به عنوان محلی برای پرستش خدا و ادای اعتقادات دینی در ادیان مختلف را ذکر نمود. افرادی که تمکن مالی داشتند قسمتی از اموال خود را جهت اداره اماکن مذهبی، اختصاص می دادند. در این مقاله تلاش شده تا موضوع بررسی املاک وقفی در فقه و حقوق ایران به طور شفاف بررسی گردد تا با در نظر گرفتن مصالح وقف، امکان استفاده مطلوب از موقوفات در چارچوب نیت واقعی واقف فراهم آید تا راهگشای تدوین قوانین مناسب در این امر گردد.