اثربخشی نقاشی درمانی بر افزایش رشد اجتماعی و کاهش کمرویی کودکان ۶ تا ۸ ساله شهر اهواز

هدف پژوهش حاضر اثربخشی نقاشی درمانی بر افزایش رشد اجتماعی و کاهش کمرویی کودکان ۶ تا ۸ ساله شهر اهواز بود.پژوهشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان ۸-۶ ساله که درمدارس پیش دبستانی و ابتدایی که سال ۹۷-۱۳۹۶ مشغول به تحصیل در شهر اهواز بودند و نمونه پژوهش شامل ۳۰ نفر ( ۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه گواه) بود که به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ایی انتخاب شدند و سپس به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. طرح هردو گروه به وسیله پرسشنامه رشد اجتماعی الیس وایتزمن (۱۹۹۰) و پرسشنامه کمرویی را سموعی (۱۳۸۲) پیش آزمون به عمل آمدو سپس گروه آزمایش به مدت ۱۲ جلسه ۶۰ دقیقه ای در معرض متغیر مستقل (نقاشی درمانی) قرار گرفتند. سپس از هردو گروه پس آزمون به عمل آمد و یک ماه بعد نیز پیگیری انجام شد.برای تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس چندمتغیری (مانکوا) و تک متغیری (آنکوا) استفاده شد.نتایج به دست آمده نشان دادند که نقاشی درمانی باعث افزایش رشد اجتماعی و کاهش کمرویی در گروه آزمایش شده است (p<۰/۰۵). نتایج پیگیری، تداوم تاثیر نقاشی درمانی بر نمرات رشد اجتماعی و کمرویی را نشان داد.