کانه زایی آهن- تیتانیم ماگمایی در آنومالی شماره ۱۵ بافق، ایران مرکزی: نگرشی بر کانی شناسی و شیمی کانی
محل انتشار: فصلنامه پترولوژی، دوره: 12، شماره: 1
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 289
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPU-12-1_005
تاریخ نمایه سازی: 20 شهریور 1400
چکیده مقاله:
آنومالی آهن- تیتانیم شماره ۱۵ بافق در ۳۵ کیلومتری شمال باختری شهر بافق بخشی از بلوک پشت بادام در پهنه ایران مرکزی به شمار می رود. کانه زایی در این توده شامل کانه های اکسیدی مگنتیت، تیتانو مگنتیت، ایلمنیت و مقدار اندکی پیریت است که به صورت همزاد در سنگ میزبان های گابرو و پیروکسنیت روی داده است. برپایه داده های تجزیه شیمیایی سنگ کل، اکسید های TiO۲، CaO و FeOt و عنصرهای Cr، Ni و Vبا MgO همبستگی مثبت و اکسید های Al۲O۳، Na۲O+K۲O و SiO۲ با MgO همبستگی منفی دارند. همبستگی های یادشده با تبلور کلینو پیروکسن، آمفیبول، پلاژیوکلاز و کانی های اکسیدی در توده سازگاری دارند. همبستگی مثبت عنصرهای کروم، نیکل و وانادیم با آهن نشان دهنده تمرکز این عنصرها در کانه های آهن است. ترکیب شیمیایی کانه ها در محدوده محلول جامد مگنتیت- اولواسپینل (تیتانو مگنتیت) و مگنتیت- ایلمنیت است. در شرایط فوگاسیته اکسیژن سیستم (QFM+۱>)، محتوای بالای آهن- تیتانیم در کنار محتوای بالای آب ( >wt.%۲) در ترکیب ماگمای مادر از مهم ترین فاکتور های دخیل در کانه زایی توده به شمار می روند. برپایه الگوی پیشنهادشده برای کانی سازی توده، در هربار تزریق ماگما درون آشیانه ماگمایی، محتوای بالای آب ماگما، کاهش دمای تبلور سیلیکات ها نسبت به کانی های اکسیدی و تبلور زود هنگام کانی های اکسیدی نسبت به کانی های سیلیکاته را به دنبال داشته است. افزایش محتوای آب هنگام جدایش بلورین ماگما گسترش فاز اکسیدی و در پی آن، تسهیل جدایش آن از سیال بجامانده در مراحل پایانی تفریق شده است و به سبب ویسکوزیته پایین و چگالی بالا در میان کانی های سیلیکاته جریان یافته و در فضای خالی میان این کانی ها متبلور شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سکینه امرایی
گروه زمین شناسی و آب. دانشکده علوم زمین. دانشگاه شهید بهشتی. تهران. ایران.
مهرداد بهزادی
گروه زمین شناسی و آب. دانشکده علوم زمین. دانشگاه شهید بهشتی. تهران. ایران.
محمد یزدی
گروه زمین شناسی و آب. دانشکده علوم زمین. دانشگاه شهید بهشتی. تهران. ایران.
حسین کوهستانی
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان
مجید قاسمی سیانی
گروه ژئوشیمی-دانشکده علوم زمین-دانشگاه خوارزمی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :