بررسی میزان تورم، تخلخل و محتوای ژل هیدروژل های کیتوسانی با مواد اتصال دهنده عرضی گلوتارآلدئید و وانیل

هیدروژل ها موادی با اتصالات عرضی هستند که قابلیت نگهداری مقدار زیادی آب را در خود دارند. اغلب هیدروژل ها در صنایع غذایی، کشاورزی، دارویی و پزشکی مورد استفاده قرار می گیرند. در این میان هیدروژل های طبیعی کیتوسان به لطف زیست سازگاری، سمیت کم و تجزیه بیولوژیکی بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. برای ایجاد اتصالات عرضی در کیتوسان اغلب از ماده سمی گلوتارآلدئید استفاده می شود. وانیل به عنوان آلدئیدی غیر سمی و طبیعی می تواند جایگزین مناسبی برای ایجاد اتصالات عرضی در کیتوسان باشد. به این منظور در این تحقیق از وانیل و گلوتارآلدئید بطور جداگانه به عنوان اتصال دهنده عرضی در کیتوسان و تولید هیدروژل استفاده شد. هیدروژل ها با استفاده از روش های طیف سنجی مادون قرمز (FT-IR)، اندازه گیری میزان تورم، اندازه گیری میزان تخلخل و اندازه گیری محتوای ژل مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. و مشخص شد اختلاف میزان تورم در هیدروژل های کیتوسان- گلوتارآلدئید نسبت به هیدروژل های کیتوسان-وانیل معنادار نیست اما میزان تخلخل هیدروژل های کیتوسان- وانیل از نمونه کیتوسان- گلوتار آلدئید بیشتر است. همچنین میزان ژل شدگی هیدروژل های کیتوسان- گلوتارآلدئید از نمونه کیتوسان- وانیل بیشتر است. نتایج مطالعه FT-IR وجود تعامل خوب بین کیتوسان - وانیل و کیتوسان -گلوتارآلدئید را توضیح می دهد.