الزامات روابط مسلمانان با کافران، از دیدگاه قرآن کریم

بر پایه ی حکم عقل، ارتباط با دیگران، امری اجتناب ناپذیر و ضروری است و انسان ها، با هر نوع عقیده و منش و آیین، به منظور تامین منافع و رفع مسائل و اختلافات، به برقراری روابط با سایر افراد، نیاز دارند. بر اساس آموزه های دین مبین اسلام، ارتباط با کافران باید بر اساس اصول و قواعدی خاص جریان یابد و در آیات شریفه ی قرآن، به حدود و الزامات مرتبط با این مهم، پرداخته شده است. لذا اسلام، ضمن جایز دانستن ارتباط با آن هایی که به جز این آیین، مسلک دیگری برگزیده اند، برای این امر، اصول و قواعدی خاص تشریع نموده است. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی، ضمن بررسی آیات مرتبط با چگونگی ارتباط با کافران، بر اساس نظرات مفسران قرآن، مهم ترین الزامات ارتباط با ایشان همچون: «مبنا در نظر گرفتن قاعده ی نفی سبیل»، «دوستی نکردن با کافران»، «عدم پذیرش سرپرستی کافران و تبعیت از آن ها»، «اعتماد نکردن به کافران و عدم رکون»، «عنایت به پیمان شکنی کفار» و «صبر در برابر توطئه های کافران» را بررسی و تبیین می نماید.