بهینه سازی چند هدف آلودگی و هزینه در ریزشبکه جزیره ای از طریق کنترل دروپ

در طی سالیان اخیر و پس از وقوع تجدید ساختار در صنعت برق تامین بار سیستم های قدرت بر عهده منابع محلی گذاشته شده است. در شبکه های جدید تقاضای مصرف انرژی رو به افزایش می رود از طرفی مواردی همچون محدود بودن منابع انرژی فسیلی، افزایش انتشار گازهای آلاینده و همچنین فرسودگی و تراکم زیرساخت های انتقال انرژی می توانند، بازگوکننده مشکلات نوین در این صنعت باشند ازاین روست که ریزشبکه های قدرت به صورت روزافزونی در حال گسترش می باشند. اخیرا محققان بر عملکرد بهینه ریزشبکه از طریق کنترل دروپ متمرکزشده اند. بااین حال، بیشتر مقالات تنها هدف اقتصادی را در نظر می گیرند. اما با افزایش تمرکز بر انطباق با ملاحظات محیط زیست، لازم است که انتشار آلاینده ها در تولید توان کاهش یابد. این مقاله با ارائه روشی برای تعیین تنظیمات بهینه دروپ واحدهای تولید پراکنده (DG) در یک ریزشبکه جزیره ای، را موردبررسی قرار می دهد. اهداف عبارت اند از ۱) حداقل سازی هزینه بهره برداری ۲) به حداقل رساندن انتشار آلاینده های زیست محیطی در ریزشبکه جزیره ای از طریق کنترل دروپ منابع تولید پراکنده است، درحالی که تمام محدودیت های بهره برداری رعایت شود. در این مقاله، از ذخیره سازهای انرژی و منابع تولید پراکنده تجدید پذیر به گونه ای بهره برداری گردیده است تا علاوه بر کاهش هزینه های بهره برداری، آلودگی ناشی از این نیروگاه های حرارتی نیز کاهش می یابد. برای دستیابی به این هدف از یکی روش های تصمیم گیری چند هدف پرتو بهره برداری می شود تا به جای یافتن یک پاسخ بهینه مجموعه ای از بهترین پاسخ های بهینه را استخراج گردد تا تصمیم گیرنده نهایی که با تعدادی گزینه از پیش تعیین شده و محدود روبه رو باشد. حال این تصمیم گیرنده نهایی است که بر اساس میزان و نوع اطلاعات در دسترس بهترین گزینه را انتخاب می نماید.روش پیشنهادی بر روی یک سیستم تست ریزشبکه جزیره ای ۲۴ باسه اعتبار سنجی گردیده است. نتایج نشان دهنده اثربخشی روش پیشنهادی است.