تهیه نقشه آسیب پذیری بیابان زایی و اولویت بندی راهبردهای مقابله در اکوسیستم های استان خراسان رضوی بر پایه الگوریتم نارتبه ای پرامسه
محل انتشار: فصلنامه پژوهش های دانش زمین، دوره: 2، شماره: 4
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 164
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESRJ-2-4_005
تاریخ نمایه سازی: 21 شهریور 1400
چکیده مقاله:
بیابانی شدن را میتوان نمود عینی فروپاشی اکوسیستم در مناطقی دانست که تغییرات و اغتشاشات محیطی، مجال حفظ تعادل را از اکوسیستم ربوده است. اکوسیستمهایی که به واسطه قرار داشتن در محیطهای شکننده از آسیبپذیری بالایی در برابر تغییرات حاصل از نیروهای موثر در بیابانزایی برخوردارند. بخش وسیعی از اراضی کشور ایران را محیطهای خشک و نیمه خشک آسیبپذیر به خطر بیابانی شدن احاطه کردهاند، بطوریکه در حدود ۷۵% از اکوسیستمهای مناطق خشک و نیمه خشک کشور، با آثار و پیامدهای بیابانی شدن روبرو هستند. هدف از این پژوهش تهیه نقشه آسیبپذیری اکوسیستمهای استان خراسان رضوی به بیابانی شدن و ارائه مدیریت راهبردی اکوسیستمهای مذکور در چارچوب معیارهای اکولوژیکی-اقتصادی است. بدین منظور در دو مرحله روش پژوهش حاضر انجام گرفت. در مرحله نخست، بر پایه تغییرات کاربری اراضی در بین سالهای ۱۹۹۰ الی ۲۰۱۲، نقشه آسیبپذیری بیابانزایی با استفاده از الگوریتم نارتبهای پرامسه II و معیارهای اصلی بیابانزایی برای سال ۲۰۱۲ تهیه شد. در مرحله بعد، بر اساس نقشه آسیبپذیری تهیه شده و نظرات کارشناسان، شش راهبرد (استراتژی) مقابله با بیابانی شدن اراضی استان بر پایه معیارهای اکولوژیکی-اقتصادی ارائه و سند مدیریت راهبردی مقابله با این پدیده بر پایه الگوریتم نارتبهای پرامسه تدوین شد. نتایج پژوهش نشان داد که ۷/۹۱% از مساحت استان خراسان رضوی در محدوده کلاس کیفی آسیبپذیری زیاد، ۳۶/۲% در کلاس آسیبپذیری متوسط و ۸۵/۵% در کلاس آسیبپذیری پایین قرار دارد. از میان راهبردهای در نظر گرفته شده، کنترل چرا مهمترین برنامه اقدام مقابله با بیابانی شدن در استان است. همچنین به ترتیب راهبرد اصلاح سیستمهای آبیاری، کنترل فرسایش، مدیریت منابع آبی و روشهای احیاء خاک در رتبههای بعدی این سند قرار گرفتند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عادل سپهر
استادیار دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد
ناصر پرویان
دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :