نقد و بررسی کتاب: «تاریخ بدن در ادبیات» نوشته ی سید مهدی زرقانی

کتاب تاریخ بدن در ادبیات، نوشته­ی سید مهدی زرقانی و همکاران(۱۳۹۸)، به سیر شکل­گیری بدن­های مختلف و طبقه­ی بندی آن­ها در تاریخ ادبیات فارسی می­پردازد و تلقی­های مختلف درباره­ی بدن را در آثار شاعران، عارفان و هنرمندان بررسی می­کند. از حیث مو ضوع، کتاب حاضر بسیار بدیع و  نو به شمار می­آید، اما با توجه به همین نو بودن و عدم پیشینه­ی پژوهشی مفصل، ناگزیر دچار برخی لغزش­ها و نقصان­های «محتوایی» و «ساختاری» شده­است. از آن­جا که ممکن است این اثر مورد استناد و استفاده­ی دیگر پژوهشگران قرار­گیرد، ذکر پاری از لغزش­های کتاب ضروری می­نماید. بنابراین مقاله­ی حاضر با ابتناء بر تعاطی افکار و به دور از داوری­های غرض ورزانه، نگاشته شده تا با تامل، درنگ و گفت­وگو، برخی مسائل موجود در کتاب، مورد «بازنگری» و «اصلاح» قرار­گیرند. از جمله لغزش­های کتاب می­توان به: خطاهای روش­شناسانه، تناقض­گویی، تقلیل­گرایی، چارچوب نظری ضعیف، نظرگاه­ تک بعدی(ایدئولوژیک)، فقدان برخی منابع مهم، عدم انسجام و چندپارگی در اهداف پژوهش و ...، اشاره کرد. در مقاله­ی حاضر به تبیین و تنقیح برخی نکات مذکور و  نقد آن­ها، می پردازیم.