آینده نگری جمعیت روستایی با تاکید بر نقش مهاجرت ( مطالعه موردی: شهرستان ورزقان)

آینده نگری و به سبب آن، آگاهی از ترکیب آینده جمعیت روستایی می تواند نقش موثری در توسعه و نیز کاربست سیاست های درست در ساختار برنامه ریزی منطقه داشته باشد که تحقیق حاضر به تحلیل آن با تاکید بر نقش مهاجرت در شهرستان ورزقان پرداخته است. ازنظر هدف، کاربردی و بر اساس ماهیت و روش از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و به لحاظ روش شناسی، مربوط به روش های ترکیبی (آمیخته) از نوع همگرا است. در بخش کیفی از روش فراترکیب و در بخش کمی از آینده نگری جمعیت در افق ۱۵ سال با استفاده از نرم افزار اسپکتروم استفاده شده است. در تحلیل کیفی علل و پیامدهای مهاجرت، درمجموع تعداد ۹ مقوله در مورد علل و زمینه، ۸ مقوله در مورد پیامدها و ۱۰ مقوله به عنوان راهکار شناسایی شده است. نتایج آینده نگری شاخص های جمعیتی حاکی از کاهش تدریجی میزان های نرخ حیاتی بوده که نرخ رشد جمعیت به ۸۴/۰ و نسبت جنسی به رقم ۴۹/۱۰۳ خواهد رسید. نرخ جمعیت سالخورده افزایش یافته و انتظار می رود در افق ۱۴۱۱، جمعیت زیر ۱۴ سال ۲۳ درصد، جمعیت ۱۵ تا ۶۴ ساله ۶۷ درصد و جمعیت بالای ۶۵ سال ۱۰ درصد جمعیت منطقه مورد مطالعه را به خود اختصاص دهند. اعتبار بخشی و تفسیر داده های کمی-کیفی نشان می دهد شاخص های «کاهش نسبت جنسی، کاهش نسبت کودک به زن، کاهش میانگین سن باروری و پیری جمعیت» که به عنوان پیامد مهاجرت روستا- شهری توسط نتایج کیفی تحلیل شناخته شده اند، در تحلیل کمی و آینده نگری جمعیت نیز مطرح بوده و همواره این شاخص ها در افق ۱۵ ساله با یک روند کاهش تدریجی روبرو خواهند بود.آینده نگری و به سبب آن، آگاهی از ترکیب آینده جمعیت روستایی می تواند نقش موثری در توسعه و نیز کاربست سیاست های درست در ساختار برنامه ریزی منطقه داشته باشد که تحقیق حاضر به تحلیل آن با تاکید بر نقش مهاجرت در شهرستان ورزقان پرداخته است. ازنظر هدف، کاربردی و بر اساس ماهیت و روش از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و به لحاظ روش شناسی، مربوط به روش های ترکیبی (آمیخته) از نوع همگرا است. در بخش کیفی از روش فراترکیب و در بخش کمی از آینده نگری جمعیت در افق ۱۵ سال با استفاده از نرم افزار اسپکتروم استفاده شده است. در تحلیل کیفی علل و پیامدهای مهاجرت، درمجموع تعداد ۹ مقوله در مورد علل و زمینه، ۸ مقوله در مورد پیامدها و ۱۰ مقوله به عنوان راهکار شناسایی شده است. نتایج آینده نگری شاخص های جمعیتی حاکی از کاهش تدریجی میزان های نرخ حیاتی بوده که نرخ رشد جمعیت به ۸۴/۰ و نسبت جنسی به رقم ۴۹/۱۰۳ خواهد رسید. نرخ جمعیت سالخورده افزایش یافته و انتظار می رود در افق ۱۴۱۱، جمعیت زیر ۱۴ سال ۲۳ درصد، جمعیت ۱۵ تا ۶۴ ساله ۶۷ درصد و جمعیت بالای ۶۵ سال ۱۰ درصد جمعیت منطقه مورد مطالعه را به خود اختصاص دهند. اعتبار بخشی و تفسیر داده های کمی-کیفی نشان می دهد شاخص های «کاهش نسبت جنسی، کاهش نسبت کودک به زن، کاهش میانگین سن باروری و پیری جمعیت» که به عنوان پیامد مهاجرت روستا- شهری توسط نتایج کیفی تحلیل شناخته شده اند، در تحلیل کمی و آینده نگری جمعیت نیز مطرح بوده و همواره این شاخص ها در افق ۱۵ ساله با یک روند کاهش تدریجی روبرو خواهند بود.