اثرات جهانی سازی بر برنامه ریزی های محیط زیست و توسعه با رویکرد آزمون خود توضیح با وقفه های گسترده ARDL

استفاده بیش از حد از سوخت های فسیلی مانند زغال سنگ، نفت و گاز سبب شکل گیری و تشدید گازهای گلخانه ای دراتمسفر زمین شده است. میزان انتشار گاز دی اکسید کربن در قرن حاضر یکی از مهم ترین گازهای گلخانه ایی است که رو به افزایش گذاشته و نگرانی های بسیاری از محققان، سیاست گذران در کشورهای توسعه بافته و در حال توسعه را به خود معطوف کرده است. اما صرف نظر از تاثیر متغیرهایی مانند رشد اقتصادی، مصرف انرژی و....متغیرهایی دیگر از جمله جهانی شدن نیز می توانند بر انتشار آلاینده ها تاثیر گذار باشد. جهانی شدن باعث رشد متغیرهای جدید در محیط بین الملل می شود که اثرات آن بسته به مناطق جهان می تواند متفاوت باشد. لذا هدف این تحقیق بررسی تاثیر شاخص جهانی سازی که در برگیرنده سه شاخص جهانی سازی اقتصادی، جهانی سازی سیاسی و جهانی سازی اجتماعی می باشد را بر انتشار گاز دی اکسید کربن در کشور ایران با به کارگیری یک مدل خودرگرسیون با وقفه های توزیعی ARDL و با استفاده از اطلاعات آماری ایران برای دوره زمانی ۱۹۷۸-۲۰۱۶ صورت گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق حاکی از آن است که شاخص جهانی سازی در بلندمدت و هم در کوتاه مدت باعث افزایش انتشار گاز دی اکسید کربن شده که این خود با تخریبمحیط زیست ایران همراه خواهد بود. این مهم نشان دهنده این واقعیت است که شاید وضعیت کنونی اجتماعی، سیاسی و اقتصادی کشور ایران هنوز آمادگی قبول جهانی سازی را ندارد. اما همین نتایج نیز نشان داد که در هر صورت مصرف انرژی در ایران همراه با تخریب محیط زیست همراه بوده در حالی که تولید ناخالص داخلی در کوتاه مدت به انتشار گاز دی اکسید کربن خواهد افزود ولی در بلندمدت از انتشار گاز دی اکسید کربن خواهد کاست. اما در ببن متغیرهای بکارگرفته شده در این پژوهش فقط تاثیر متغیر سرمایه گذاری بخش خارجی در کوتاه مدت و هم بلندمدت از انتشار گاز دی اکسید کربن خواهد کاست.