ارزش گذاری اقتصادی مجموعه توریستی -تفریحی آبشار تهران

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 313

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MDMCONF04_120

تاریخ نمایه سازی: 23 شهریور 1400

چکیده مقاله:

مجموعه آبشار تهران به مساحت آن ۲۰۰ هکتار ( ۸۵ % فضای سبز و ۱۵ % برکه، آبراه و معابر) می باشد و واقع در محدوده شمال غربی منطقه ۲۲ در شمال بزرگراه همت و شمال پارک جنگلی لتمال کن در تراز ارتفاعی ۱۴۰۰ تا ۳۰۰۰ متر و رود دره کن در شرق و مرز شهرستان کرج درغرب قرار گرفته است.این مجموعه دارا ی ۲۵۰۰۰ هزار متر مسیر کوه پیمایی، آبراه ،آبشار مصنوعی ، جویبارها و ۸ برکه سنگی، پیاده راه و باغ راه ، ۲۰۰۰ متر پیست دوچرخه سواری ،باغ گل با مساحت ۲ هکتار، مسجد با مساحت ۴۰۰ متر مربع، سالن آمفی تئاتر،رستوران، ۳۳ واحد آلاچیق ، مسیرهای دسترسی سواره و ۲۰۰۰ واحد پارکینگ است. که درمجموع دارا ی امکاناتی ک م نظیر برگرفته ازطرح های مشابه داخلی و خارجی زیست محیطی بادرنظرگرفتن جنبه های اقتصادی و سیستم های محیطی در اکولوژی گردشگری تهران به منظور توسعه فضای سبز و پرکردن اوقات فراغت سالم شهروندان جانمایی و احداث شده است . هدف از انجام این تحقیق بسط یک الگوی کلی و بکارگیری آن در یک مطالعه موردی در حوزه کارکردی ارزیابی اقتصادی و زیست محیطی مجموعه آبشار تهران بوده است که یکی از پیوست های مهم مطالعاتی در قبل از احداث مجموعه بشمار می رفتهاست و قصد آن ارزش گذاری اقتصادی مجموعه آبشار تهران با تمامی زیرساخت های ساخته شده و منابع طبیعی موجود درآن است. برای این منظور تعداد ۲۰۱ نمونه از بازدیدکنندگان بصورت تصادفی طی تکمیل پرسشنامه ای درخصوص متغیرهایی همچون سن ،تحصیلات، میزان درآمد،تمایل به پرداخت ورود ی و هزینه سفر تا آبشار تهران پرسیده شد و داده های حاصل از آن به روش رگرسیون لاجیت مورد محاسبه واقع گشت تا معادله حاصل از آن پس از آزمون برازش فرمولی جهت محاسبه ارزش مجموعه باشد . و درنهایت ارزش اقتصاد ی تفرجگاه با محاسبه مساحت سطح زیر منحنی تقاضای تفرجگاه، که همان ارزش تفرجی روزانه می باشد مقدار ۱۵۶۳۷۷۶۰۰۰ تومان محاسبه گردید

کلیدواژه ها:

ارزش گذاری اقتصاد ی ، مدل زیست محیطی آبشار تهران ، اکولوژی گردشگری ، منطقه ۲۲ شهر تهران ، اوقات فراغت شهروندان

نویسندگان

محسن صیدی

کارشناس ارشد،دانشکده مدیریت و اقتصاد،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات،تهرا ن،ایرا ن