بررسی نقش موثر هوش هیجانی و سرمایه اجتماعی کارکنان در پیش بینی سازگاری شغلی آنان (مورد مطالعه: کارکنان دانشگاه دولتی بجنورد)

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین هوش هیجانی و سرمایه اجتماعی با سازگاری شغلی کارکنان دانشگاه بجنورد است. روش پژوهش توصیفی پیمایشی و از لحاظ هدف کاربرد ی و به روش تحلیل مسیر می باشد. جامعه آماری کلیه کارکنان شاغل در دانشگاه دولتی شهر بجنورد به تعداد ۱۲۰ نفر است که با توجه به تعداد محدود جامعه آماری، حجم نمونه بصورت تمام شمار در نظر گرفته شد. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه هوش هیجانی، سرمایه اجتماعی و سازگاری شغلی استفاده شده است. داده های حاصل از پرسشنامه ها در دو سطح توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ و نرم افزار smartPLS نسخه ۳ تجزیه و تحلیل شدند. یافته های حاصل از معادلات ساختاری نشان داد که بین هوش هیجانی و سرمایه اجتماعی با سازگاری شغلی کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین هوش هیجانی و مولفه های آن با سازگاری شغلی و همچنین بین سرمایه اجتماعی و مولفه ها ی آن با سازگاری شغلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد