تحلیل تطبیقی رمان های روبو و براهنی با محوریت قاعده "نظریه در داستان" و خلق "ابررمان"
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 291
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CLLS-15-21_011
تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1400
چکیده مقاله:
امروزه برخی رمان نویسان صرفا به نقل داستان در رمان خود اکتفا نمی کنند، بلکه در خلال روایت داستان از خواننده، راوی و شخصیت های داستان درباره نحوه نگارش اثر خود سوال می کنند. این شیوه که در رمان های سه گانه فرانسوی به نام های اورتانس زیبا(۱۹۸۵)، ربودن اورتانس (۱۹۸۷) و تبعید اورتانس (۱۹۹۰)[۱] نوشته ژاک روبو[۲] بکار رفته است، قاعده اولیپنی " نظریه در داستان" را تداعی می کند. این قاعده شامل گنجاندن نظریات گروه اولیپو[۳] در روایت است. این شیوه بیان نظریه در خلال داستان در رمان رضا براهنی با نام آزاده خانم و نویسنده اش (۱۹۹۷) نیز دیده می شود. از آنجا که پیشتر براهنی به خاطر کاربرد این سبک و سایر سبک های نوشتاری اش در زمره نویسندگان پسا مدرن قرار داشت با مشاهده مشخصه های اولیپینی چنین استنباط می شود که براهنی با خلق این "ابررمان" بیشتر به ادبیات اولیپو متمایل است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :