تحلیل سری زمانی سنجه های جذب هواویز سنجنده های SCIAMACHY و GOME-۲ در ایران
محل انتشار: فصلنامه علوم محیطی، دوره: 18، شماره: 1
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 238
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SCJS-18-1_005
تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1400
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: در سه دهه گذشته گرد و خاک به عنوان یک پدیده جهانی سبب نگرانی جوامع جهانی شده است. ایران به دلیل قرارگیری در منطقه خشک به شدت تحت تاثیر این پدیده است. این پدیده به طور معمول با حمل توده ی عظیمی از ذرات معلق همراه است که در عصر جدید با تصاویر ماهواره ای به طور واضح قابل ردیابی و تشخیص هستند. هدف مطالعه حاضر بررسی تغییرات سری زمانی سنجه هواویز جذب با استفاده از تصاویر ماهواره ای در مقیاس ملی است. مواد و روش ها: بمنظور مطالعه روند تغییرات پدیده گرد و خاک در ایران از داده های ماهانه ماهواره ای سنجه جذب هواویز۱ (AAI) سنجنده۲SCIAMACHY در سال های ۲۰۰۲ - ۲۰۱۲ و ۳ GOME-۲در سال های ۲۰۰۷ - ۲۰۱۷ با استفاده از آزمون ناپارامتریک من - کندال پرداخته شد. نرخ تغییرات مربوط به بخش های مختلف با استفاده از شیب تایل – سن۴ برآورد شد. نتایج و بحث: نتایج حاصله از داده های SCIAMACHY بر مبنای آماره Z، روند صعودی در مناطق غرب، جنوب غرب، مرکز و شمال شرق ایران را در یک دوره ۱۰ ساله نشان می دهد. نتایج تحلیل سنجه جذب هواویز سنجنده GOME-۲ روند صعودی را در محدوده ای از استان مرکزی، اصفهان، همدان، دریاچه ارومیه، فارس و استان های چهارمحال و بختیاری و کهکیلویه و بویراحمد به طور کامل و قسمت کوچکی از استان گلستان و سمنان را فاقد روند خاص نشان می دهد. بر اساس آماره p، روند تغییرات در بیشتر مناطق ایران معنی دار است. بر مبنای نتایج شیب تایل - سن مناطق غرب، جنوب و مرکز ایران بیشترین تغییرات را در غلظت هواویز جو نشان می دهد. انطباق بالای بین نتایج حاضر و گزارش های ایستگاه هواشناسی قابلیت بالای داده های ماهوارهای مورداستفاده در این تحقیق را جهت شناسایی مناطق درگیر با پدیده گرد و خاک در مقیاس ملی نشان می دهد. نتیجه گیری: هر چند پدیده گردوغبار یک پدیده غیر قابل کنترل است ولی می توان با شناساندن محدوده آن در قالب الگوی گردشی و بررسی ویژگی های آماری در بازه های زمانی مختلف به برنامه ریزان فرصت لازم برای مقابله و سازگاری با آن داد بر این اساس پیشنهاد می گردد از این فناوری در مدیریت کلان منابع طبیعی کشور استفاده گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فائزه علیزاده
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
سامره فلاحتکار
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
افسانه افضلی
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :